Neurochirurg Richard Batista te Long Island, New York, heeft zijn ex-vrouw voor de rechter gesleept met de eis om de nier die hij aan haar doneerde terug te geven of hem $1,5 miljoen te betalen. Deze rechtszaak volgt na hun scheiding in 2005, vier jaar nadat Batista een van zijn nieren aan Dawnell had geschonken om haar leven te redden.
In 2001 onderging Dawnell Batista een kritieke niertransplantatie nadat bij haar een ernstige nierziekte was vastgesteld. Richard, haar echtgenoot op dat moment, toonde zijn ultieme liefdesgebaar door een van zijn nieren te doneren. Deze daad resulteerde in een succesvolle operatie en leidde tot een aanzienlijke verbetering in de gezondheid van Dawnell.
Echter, zoals vele huwelijken, stond die van Richard en Dawnell niet op rotsvaste fundamenten en leidde uiteindelijk tot een scheiding enkele jaren later. Het was tijdens deze ergerlijke en delicate fase dat Richard een ongehoorde eis stelde – de teruggave van zijn gedoneerde nier of een financiële compensatie van $1,5 miljoen.
Richard voerde aan dat hij de nier had gedoneerd in de veronderstelling dat hun liefde en kameraadschap een leven lang zou duren. Nu dat niet het geval was, wenste hij compensatie voor zijn verloren orgaan.
Juridisch gezien ligt de zaak gecompliceerd. In de Verenigde Staten geldt de regel dat organen niet als betaalmiddelen worden beschouwd en niet gekocht of verkocht mogen worden. Een orgaandonatie wordt juridisch gezien als een onvoorwaardelijk geschenk.
Als gevolg van deze regelgeving, kon Richard Batista zijn eis niet verwezenlijken. Hij kreeg noch de nier terug, noch de $1,5 miljoen compensatie. Deze zaak heeft niet alleen de juridische gemeenschap, maar ook het algemene publiek versteld doen staan, gezien de unieke en emotioneel beladen aard van de eis.
Deze rechtszaak werpt licht op de complexe ethische en juridische vraagstukken rondom orgaandonatie en de gevolgen ervan binnen persoonlijke relaties, en blijft een onderwerp van discussie lang na de beslissing van de rechter.
