Het lijkt erop dat de traditionele rustdag voor veel Surinamers niet meer heilig is. Uit een recente webpeiling van Dagblad Suriname blijkt, dat maar liefst 60% van de respondenten aangeeft wel eens op zondag te werken ter voorbereiding op de komende week. Slechts 26% van de deelnemers geeft aan nooit te werken op hun rustdag, terwijl 14% dit af en toe doet. Deze cijfers roepen serieuze vragen op over de werk-leven balans in het land en de druk die velen voelen om buiten reguliere kantooruren om te werken.
De bolwerking van de 24-uurseconomie en de steeds veeleisender wordende arbeidsmarkt kunnen gedeeltelijk deze trend verklaren. Echter, de cijfers suggereren een diepere malaise: een cultuur waarin overwerk en weekendwerk steeds meer worden genormaliseerd, ten koste van persoonlijk welzijn en tijd voor familie en ontspanning. Het is zorgwekkend dat een ruime meerderheid van de bevolking het gevoel heeft dat zij moet werken op dagen die traditioneel bedoeld zijn voor rust en herstel.
Deze ontwikkelingen zijn niet alleen schadelijk voor het individu, maar ook voor de samenleving als geheel. De constante druk om te presteren kan leiden tot burn-out, stress en andere gezondheidsklachten. Bovendien wordt de waarde van vrije tijd – tijd die besteed kan worden aan zelfontwikkeling, familie en hobby’s – steeds meer ondermijnd.
Het is tijd voor een herwaardering van onze arbeidsethos. Moeten we ons niet hard maken voor werkomstandigheden die het welzijn van werknemers voorop stellen, inclusief het behoud van onze rustdagen? De peiling resultaten dienen als een wake-up call voor zowel werkgevers als werknemers om de huidige werkpraktijken kritisch te bekijken.
Er is een noodzaak voor heldere beleidsmaatregelen die werk en privé beter in balans brengen. Flexibele werktijden, betere mogelijkheden voor parttime werken en het bevorderen van een cultuur waarin niet wordt verwacht dat men buiten kantooruren bereikbaar is, kunnen bijdragen aan een gezonder werkklimaat in Suriname.
Daarnaast is er een belangrijke rol weggelegd voor het onderwijs en publieke bewustwordingscampagnes om de waarde van rust en ontspanning te promoten. Het is cruciaal dat we een omgeving creëren waarin werknemers zich gesteund voelen om grenzen te stellen en zich niet gedwongen voelen om op hun rustdagen te werken.
Als samenleving moeten we streven naar een evenwicht waarin werk belangrijk is, maar niet ten koste gaat van onze gezondheid en geluk. Dit vereist een gezamenlijke inspanning van alle betrokkenen, van de overheid tot individuele burgers. Alleen zo kunnen we zorgen voor een duurzame, productieve en gelukkige samenleving.
