Onderwijs en vrijheid
Inleiding
Politieke partijen en personen hebben altijd ideologieën gebruikt die al bestaan of overgenomen zijn van kolonisatoren, en deze naar eigen inzicht hebben aangepast zonder echt uniek te zijn. Deze systemen hebben gefaald om een eigen, succesvolle ideologie te creëren, resulterend in moreel en economisch stagnatie voor de natie. Veel mensen hebben het land al verlaten en anderen kunnen volgen als ze de kans krijgen. De schrijver wil in een serie artikelen bouwstenen voor een nieuwe ideologie presenteren, gebaseerd op de gedachtegang van een door de kolonisator vermoorde originele denker. Hierbij wordt de vraag gesteld of een politieke ‘messias’ succesvol welzijn en welvaart kan brengen, of ten onder zal gaan door machthebbers die vasthouden aan een falend systeem omwille van zelfbehoud in tijden van armoede.
Onderwijs en Vrijheid
Onderwijs, of leren, is niet per se dat gestandaardiseerde curriculum en die geclassificeerde onderwerpen in schoolboeken waar jongeren toe gedwongen worden om tijdens gespecificeerde uren te leren terwijl ze in rijen aan bureaus zitten. Dit soort onderwijs, dat nu wereldwijd heerst, gaat in tegen de menselijke vrijheid.
Door de staat gecontroleerd onderwijs, waarover regeringen opscheppen wanneer ze het aan hun jongeren kunnen opleggen, is een methode om vrijheid te onderdrukken. Het is een verplichte uitwissing van het talent van een mens, evenals een dwingende richting van de keuzes van een mens. Het is een daad van dictatuur die destructief is voor vrijheid omdat het mensen berooft van hun vrije keuze, creativiteit en briljantie.
Staatsgecontroleerd en gestandaardiseerd onderwijs is in feite een gedwongen verstomping van de massa. Alle regeringen die onderwijscurricula bepalen en mensen dwingen die curricula te leren, dwingen hun burgers. Alle onderwijsmethoden die tegenwoordig in de wereld heersen, moeten vernietigd worden door een universele culturele revolutie die de menselijke geest bevrijdt van curricula van fanatisme, die een proces van opzettelijke vervorming van de smaak, het conceptuele vermogen en de mentaliteit van de mens dicteren.
Dit betekent niet dat scholen gesloten moeten worden en dat mensen zich van onderwijs moeten afkeren. Integendeel, het betekent dat de samenleving alle soorten onderwijs moet aanbieden, mensen de kans gevend om vrijelijk elk onderwerp te kiezen dat ze willen leren. Dit vereist een voldoende aantal scholen voor alle soorten onderwijs.
Onvoldoende aantallen scholen beperken de menselijke vrijheid van keuze, dwingen hen om alleen de beschikbare onderwerpen te leren en beroven hen van het natuurlijke recht om te kiezen vanwege de niet-beschikbaarheid van andere onderwerpen.
Samenlevingen die kennis verbieden of monopoliseren zijn reactionaire samenlevingen die bevooroordeeld zijn ten opzichte van onwetendheid en vijandig staan tegenover vrijheid. Kennis is een natuurlijk recht van elk mens waarvan niemand hem of haar mag beroven onder welk voorwendsel dan ook, behalve in een geval waarin een persoon iets doet dat hem of haar dat recht ontneemt.
Onwetendheid zal eindigen wanneer alles wordt gepresenteerd zoals het daadwerkelijk is en wanneer kennis over alles beschikbaar is voor elke persoon op de manier die hem of haar het beste past.
Humbert P.
