Een Wereldoorlog, meer dan 79 jaar geleden. Weinig mensen die het na kunnen vertellen. Wat is er geleerd?
Veel mensen hebben erop gehoopt. Het feit dat de Corona crisis ons misschien wel dichter bij elkaar zou brengen. Nu constateren we dat dit niet helemaal zo is. Er is meer werk te verzetten. De pandemie heeft maatschappelijke problemen en tegenstellingen aan de oppervlakte gebracht en laten zien dat onze vrijheden soms haaks op elkaar lijken te staan – persoonlijke zeggenschap en het collectieve belang lijken niet altijd verenigbaar.
Vrijheid in verbondenheid of verbondenheid in vrijheid.
Meer dan ooit is verbondenheid met elkaar cruciaal. Los van dit jaarthema. Verbondenheid: affiniteit, band, eensgezindheid, saamhorigheid, solidariteit, sympathie, trouw, saamhorigheid
Door de dialoog met elkaar aan te gaan blijven we die verbondenheid met elkaar creëren. Die twee woorden, vrijheid en verbondenheid, lijken logisch bij elkaar te horen, maar dit is zeker niet altijd het geval.
Vrijheid is de ruimte die je krijgt om te kunnen en denken doen wat je wil. Het is belangrijk dat je er daarbij op let dat je daar verantwoordelijk mee omgaat en daarmee niet de vrijheid van de ander beperkt. Dit kun je te weten komen door met andere mensen in gesprek te gaan. Door een dialoog te voeren, leer je de ander kennen en zo kun je een verbondenheid creëren. Je leert rekening houden met elkaars normen en waarden. We zijn immers allemaal mensen en op die manier sowieso met elkaar verbonden. Door contact met elkaar te houden en interesse in elkaar te tonen, kunnen we van elkaar leren. En hoe beter we onze medemensen leren kennen, des te beter kunnen onze vrijheid met elkaar beleven.
Ik vind het belangrijk om iedereen bij de 4 mei herdenking te betrekken, ongeacht religie, afkomst, huidskleur of geaardheid. Samen staan we sterk en niemand kan alleen.
Ik ben blij met deelname van alle betrokkenen, waaronder de hindoestaanse gemeenschap uit Hoogvliet, die al jaren een bijdrage leveren en aanwezig zijn bij de 4 mei herdenking. Hun betrokkenheid bij de 4 mei herdenking is groot en dat waardeer ik enorm. De afgelopen 5 jaar hebben zij actief deelgenomen aan de 4 mei herdenking.
Als wij de toekomst en onze planeet veilig willen stellen voor onze kinderen en volgende generaties, moeten wij nu iets doen en is er geen tijd te verspillen. Het luiden van de klok wordt meer een soort noodoproep. Een wake up call: HELP NU.
In Hoogvliet zijn er al diverse initiatieven, maar echt: Het is nog niet genoeg.
Het is goed om concrete acties te benoemen. Hoe kunnen wij omgaan met vluchtelingen, met zwakkere doelgroepen in onze samenleving, hoe zorgen we voor aandacht tegen het toenemen homogeweld en anderen.
De vraag is:
Welke offers wil jij brengen in geld, verandering, aan kleur bekennen?
Anders denken maar vooral doen in het belang van onze gezamenlijke toekomst?
Een verandering in onze samenleving is meer dan nodig. Terug naar de basis en ons zelf. Wat ga jij doen. Wegkijken kan niet meer. Er wordt iets van jou gevraagd.
Het wordt tijd dat mensen die recht willen doen aan de slachtoffers, gaan doen. Het is 5 voor 12. Nu kunnen we iets doen voor de toekomstige generaties
Vrijheid in verbondenheid of verbondenheid in vrijheid.
Eén zijn. Ik geloof erin.
Edwin Smid
Voorzitter 4-5 mei comité Hoogvliet.
