Suriname krijgt kritiek na ondertekening
In de internationale politieke arena heeft Guyana nog niet de nieuwe Samoa-overeenkomst met de Europese Unie (EU) ondertekend, in tegenstelling tot 64 van de 79 Afrikaanse, Caribische en Stille Oceaan (ACS) landen. Een eerdere overeenkomst tussen de EU en Guyana, de Overeenkomst van Cotonou, liep af aan het einde van 2023.
Guyana’s aarzeling wordt gevoed door de behoefte aan duidelijkheid over bepaalde aspecten van het verdrag. Ambassadeur René Van Nes, hoofd van de EU-delegatie in Guyana, heeft de bezorgdheid van Guyana erkend en gesprekken zijn gaande om deze punten op te helderen. Hoewel niet specifiek vermeld, wordt het belang van de overeenkomst benadrukt op gebieden buiten de financiële voordelen, inclusief steun bij klimaatbestendigheid en versterking van bilaterale partnerschappen.
Suriname ontvangt kritiek na ondertekening; religieuze groeperingen in opstand
In schril contrast met Guyana, heeft Suriname onder leiding van president Chandrikapersad Santokhi, de Samoa-overeenkomst al ondertekend, maar dit heeft tot controverse geleid. Vooraanstaande religieuze groepen, waaronder de Interreligieuze Raad in Suriname, de Volle Evangelie en Pinkster Gemeente en Bedieningen Suriname (VVEPS), en het Netwerk Christen Professionals (NCP), hebben de president gevraagd de overeenkomst in te trekken. Zij betogen dat de overeenkomst moreel-ethische verplichtingen oplegt aan de ACS-landen, georkestreerd door de EU, zonder dat de betrokken landen inspraak hebben gehad.
Specifiek wordt kritiek geuit op het opdringen van Europese normen betreffende seksuele reproductieve rechten en seksuele educatie vanaf een jonge leeftijd, welke zij zien als een poging van de EU om haar agenda voor abortus en LGBT-rechten in de ACS-landen te introduceren.
De controverse benadrukt de spanning tussen internationale verdragen en binnenlandse politieke en culturele normen en waarden. Terwijl Guyana nog steeds streeft naar opheldering, weerspiegelt de reactie in Suriname dieper liggende zorgen over de impact van dergelijke overeenkomsten op de soevereiniteit en culturele integriteit van landen.
De Surinaamse regering heeft nog niet publiekelijk gereageerd op de eisen van de religieuze gemeenschap, waardoor de vraag open blijft hoe de regering het evenwicht zal vinden tussen internationale verplichtingen en nationale consensus.
