Ravina Biharie is op 31 januari afgestudeerd aan de Master of Science opleiding Research Methods met als specialisatie Advanced Research Methods van de Interfaculty for Graduate Studies and Research (IGSR) van de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Zij heeft haar thesis met succes verdedigd over de copingstrategieën die voornamelijk vrouwelijke slachtoffers gebruiken tijdens partnergeweld, waarbij zij gebruik heeft gemaakt van de bestaande data uit het IDB-onderzoek ‘Landelijke gezondheidsenquête onder vrouwen in Suriname’ in 2019.
Ravina Biharie vertelt aan Dagblad Suriname dat zij gekozen heeft voor dit onderwerp, omdat genderongelijkheid in de samenleving nog te weinig aandacht krijgt en gering beleid wordt gemaakt om intiem partnergeweld te bestrijden en het aantal gevallen van moord of aanvallen op vrouwelijke partners effectief te minimaliseren.
Meer dan 50.000 vrouwen ervaren geweld
“Eén op de drie vrouwen in Suriname, maar ook wereldwijd, ervaart wel eens in haar leven een vorm van fysiek of seksueel misbruik door haar eigen romantische partner”, zei Biharie tijdens haar afstudeerpresentatie. Intiem partnergeweld (IPG) is één van de meest voorkomende vormen van geweld die steeds ergere vormen aan neemt in Suriname.
Volgens de resultaten van het IDB-onderzoek (2019) wordt geschat dat in de leeftijdscategorie van 15-64 jaar, meer dan 50.000 vrouwen in Suriname één of meer handelingen hebben ervaren van seksueel geweld gepleegd door mannelijke partners. Opmerkelijk dat ongeveer 9.000 vrouwen zich waarschijnlijk nog steeds in een gewelddadige relatie bevinden.
Genderongelijkheid
Volgens Biharie heeft het hoge aantal IPG-gevallen een directe link met de ongelijke genderstructuren in de samenleving, waarbij mannelijke partners in een hogere machtsrol geplaatst worden dan hun vrouwelijke partners. “Bij traditionele genderrollen hebben mannen het recht om vrouwen te controleren, wat vrouwen en meisjes kwetsbaar maakt voor fysiek, emotioneel en seksueel geweld door mannen. Daarnaast wordt het vermogen van vrouwelijke slachtoffers om zich uit misbruiksituaties te verwijderen of steun te zoeken hierdoor belemmerd”, benadrukt Bihari.
Studies wijzen uit dat publieke copingstrategieën, zoals een beschermingsbevel aanvragen, veel effectiever zijn dan private copingstrategieën, zoals terugvechten met de partner.
Onderzoeksresultaten
In dit onderzoek is Biharie nagegaan in hoeverre de sociaal-contextuele aspecten van vrouwelijke slachtoffers van IPG, invloed hebben op de copingstrategieën (gedachten en gedragingen die worden gebruikt om een stressvolle situatie te beheersen) die zij gebruiken bij IPG. Uit de analyses van het onderzoek blijkt dat private copingstrategieën het meest worden gebruikt door slachtoffers van partnergeweld. Ruim 73.8 procent van vrouwelijke slachtoffers van IPG bieden weerstand en hebben copingstrategieën toegepast, welke inhoudt dat ze hebben teruggevochten met hun partner en/of (tijdelijk) uit de relatie zijn gestapt. 64.6 procent van de vrouwen heeft veiligheidsplanning als copingstrategie toegepast, wat inhoudt dat zij met anderen hebben gesproken over het geweld met als doel hun stress te uiten.
Maar 32.5 procent heeft informele copingstrategieën toegepast, wat inhoudt dat zij aan familie en vrienden hebben gevraagd om hulp te bieden. 30.4 procent heeft verzoenende copingstrategieën gebruikt, wat inhoudt dat ze meewerkend gedrag hebben vertoond naar de partner toe met de hoop dat het geweld stopt. Slechts 18.8 procent heeft gebruikgemaakt van formeel-en juridische coping strategieën, waarbij zij juridische stappen hebben ondernomen.
Uit de onderzoeksanalyses is ook bevestigd dat etniciteit van het slachtoffer en inkomensvergelijking tussen de partners invloed hebben op het gebruiken van verzoenende copingstrategieën.
Vervolgonderzoek en aanpak
De resultaten van dit onderzoek geven de noodzaak van de aanpak van een sociaal probleem binnen de maatschappij aan. Bihari hoopt met dit onderzoek dat slachtoffers van partnergeweld gestimuleerd worden effectieve copingstrategieën te handhaven om het partnergeweld te stoppen. Volgens haar kan de samenleving een ondersteunend klimaat creëren om het aantal gevallen van intiem partnergeweld te minimaliseren.
Volgens Bihari zou een vervolgonderzoek gedaan moeten worden om die relatie tussen de sociaal-contextuele aspecten en het gebruik van de copingstrategieën beter te begrijpen om beleid en sociaal maatschappelijke projecten uit te voeren met als doel maatgerichte informatievoorziening en ondersteuning te bieden aan doelgroepen binnen de samenleving om de ongelijke gender structuren te doorbreken en gender gebaseerd geweld te elimineren.
SD
