In de schaduw van de ruisende bladeren in Paramaribo, waar de technische scholen normaliter een baken van licht en hoop vormen voor jongeren die dromen van een toekomst in de techniek, heerst er nu een verstikkende stilte. Alle klassenrepetities zijn abrupt tot stilstand gekomen. De reden? Een voortslepend conflict over uitbetalingen dat de docenten naar het uiterste heeft gedreven.
Het onderwijsproces ligt op zijn gat, en het ziet er niet naar uit dat er snel een oplossing komt. Dit is niet zomaar een lokaal dispuut, maar een symptoom van een veel groter probleem dat schreeuwt om aandacht en herwaardering van ons onderwijssysteem.
Het is diep triest dat de mensen die de toekomst van onze jeugd vormgeven, vechten om eindjes aan elkaar te knopen vanwege achterstallige betalingen. Sommige leraren hebben al maanden geen salaris ontvangen. Dag in, dag uit werken ze met toewijding om jongeren te onderwijzen en voor te bereiden op een beloftevolle toekomst, terwijl het systeem hen in de steek laat. Hoe kan men van deze leerkrachten verwachten dat ze zich volledig kunnen richten op het onderwijzen als hun eigen toekomst onzeker is?
De acties van de Bond van Leraren bij het Technisch Onderwijs (BLTO) zijn dan ook meer dan gerechtvaardigd. Ze zijn een noodkreet; een laatste redmiddel in een poging om erkenning en waardering te krijgen voor hun harde werk. Het is onbegrijpelijk dat opeenvolgende brieven aan de president, de vicepresident, de minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, en de waarnemend directeur van het Beroepsonderwijs onbeantwoord zijn gebleven. Dit stilzwijgen vanuit de overheid is niet alleen respectloos maar ook demoraliserend voor onze leerkrachten en het technisch onderwijs in het bijzonder.
De vraag die we onszelf moeten stellen is: wat zegt dit over de waarde die we hechten aan onderwijs? Hoe kunnen we verwachten dat onze jeugd investeert in hun toekomst als we niet eens bereid zijn om te investeren in degenen die hen begeleiden en vormen?
Dit conflict roept op tot een dringende herwaardering van het onderwijs en de positie van leraren binnen onze samenleving. Het is hoog tijd dat we erkennen dat zonder gemotiveerde, gerespecteerde en goed betaalde leerkrachten, we bouwen aan een toekomst op drijfzand. Een investering in onze leraren is een investering in de toekomst.
Als samenleving moeten we zij aan zij staan met onze leerkrachten en eisen dat hun stemmen worden gehoord, hun werk wordt gewaardeerd, en hun beloning wordt gegarandeerd. Laat dit conflict niet slechts een voetnoot zijn in de geschiedenisboeken, maar een kantelpunt voor echte verandering. Het onderwijs, in al zijn facetten, verdient beter. Onze leraren verdienen beter. Onze toekomstige generaties verdienen beter.
