DNA-lid Wahki confronteert regering met keiharde realiteit levensomstandigheden in Kwamalasamutu

Het Assembleelid Renet Wahki (ABOP) heeft dinsdag tijdens de begrotingsdebatten in het parlement op zeer treffende wijze de regering, maar feitelijk ook de totale samenleving, geconfronteerd met de trieste levensomstandigheden van bewoners in het Coeroeni-gebied, met name van het inheems dorp Kwamalasamutu en omgeving.  Het lijkt erop dat voor alle basisbehoeften die in de stad en de kustvlakte zo normaal zijn, de bewoners van het gebied moeten bedelen.

Wahki, die zelf afkomstig is uit Kwamalasamutu aan de zuidgrens van Suriname met Brazilië vraagt zich in gemoede af of de regering bij de samenstelling van de begroting op enig moment rekening heeft gehouden met de mensen die in het gebied wonen. 

“Of is het, omdat met de aanname van de nieuwe kiesregeling de stemmen van de mensen die in het achterland woonachtig zijn, als minder belangrijk gecategoriseerd worden voor het behalen van zetels”, aldus Wahki. Hiermee geeft de parlementariër gelijk aan wat mogelijk de consequenties zouden kunnen zijn qua beleidsaandacht door de centrale regering voor bewoners van het achterland van Suriname. De parlementariër die heel beheerst zijn betoog hield, zei dat het erop lijkt dat de regering niet voor iedere Surinamer is.

Leefomstandigheden

Wahki noemt onder meer de situatie rond brandstofvoorziening ten behoeve van elektriciteit voor het dorp Kwamalasamutu. Voorheen kreeg het dorp 7 vaten brandstof, waardoor zij 12 uur per dag over stroom kon beschikken. Nu krijgt het van bevriende organisaties 2 soms 3 vaten. Hiermee kunnen de bewoners voor slechts 2 ½ uur per dag over stroom beschikken.

“Hoe zit het dan met spullen die in de koelkast zitten?”, vroeg hij. Ook de watervoorziening is slecht gegarandeerd. Het systeem draait op zonne-energie. Dan betekent dat als het dagen achtereen regent, de bewoners verstoken zijn van veilig drinkwater. Over de houtkap- en goudwinningsactiviteiten in het gebied zei het Assembleelid dat indien de ontbossing zo doorgaat, over 30 jaar het gebied tot woestijn zal zijn verworden. 

Er bestaat ook grote bezorgdheid bij de inheemse bevolking in het Coeroeni-gebied over mogelijke gronduitgifte aan Mennonieten. Het beleid van de regering moet duidelijk zijn. Dit vraagstuk brengt Wahki in relatie tot het grondenrechtenvraagstuk van inheemsen en tribale volken. “Wacht de regering misschien op nog meer rechtszaken tegen zich?”, klonk het waarschuwend geluid van de parlementariër uit het Trio-dorp Kwamalasamutu. 

Inheemsen zijn eigenlijk vredelievend en meegaand, maar zijn alles behalve volgzaam wanneer steeds weer hun rechten worden vertrapt, verworpen en als onbelangrijk worden beschouwd.

Sociale voorzieningen en onderwijs

De bewoners van Kwamalasamutu en omgeving vragen zich af wanneer de koopkrachtversterking, Kinderbijslag en  de financiële ondersteuning aan mensen met een beperking eindelijk zullen worden uitbetaald. Het geld is al niet veel en het lijkt alsof ze ervoor moeten bedelen. Wahki vraagt zich af of het de Raad van Ministers en de totale regering interesseert dat alles in het gebied en de rest van het achterland 3 maal duurder is dan in de stad en de randdistricten. Er zouden volgens hem ook prijscontroles in het gebied moeten worden uitgevoerd.

De obstakels waar kinderen in het Coeroenie-gebied mee moeten “dealen” om een klein beetje onderwijs te kunnen genieten zijn velerlei. De parlementariër zei, dat zijn hart hierom bloedt. Vanwege de lage waterstand in de rivier hebben de kinderen in het 1ste kwartaal geen onderwijs genoten. Er zijn slechts twee leerkrachten die door het ministerie van Onderwijs beschikbaar worden gesteld. De overige onderwijsgevenden zijn lokale krachten die hun kennis aan kinderen overdragen, zonder zelf pedagogisch onderricht te zijn. Het kan niet zo zijn, dat kinderen geen adequaat onderwijs kunnen genieten, omdat zij toevallig in het gebied zijn geboren. Hoe moeten de kinderen dan straks dan hun bijdrage leveren aan de opbouw van het land?

“Als de regering de mensen in het achterland zo stiefmoederlijk blijft behandelen en alleen voor mensen die dicht bij hun staan zaken regelen, dan begin ik me af te vragen wat de rechten van de oorspronkelijke bewoners van dit land precies zijn”, aldus Wahki.

SS

error: Kopiëren mag niet!