Uit een recente web enquête uitgevoerd door Dagblad Suriname blijkt, dat er een duidelijke perceptie heerst van verdeeldheid in de economische groei van het land. Een overweldigende meerderheid van de respondenten, namelijk 88% (1.686 stemmen), is van mening dat de economische voordelen niet gelijkmatig zijn verspreid onder de Surinaamse bevolking. Daarentegen voelt slechts 12% (234 stemmen) dat dit niet het geval is.
Economische experts wijzen op verschillende oorzaken voor deze diepgewortelde visie die heerst onder het volk. Ten eerste wordt de ongelijke verdeling van welvaart vaak aangedragen als kritiekpunt. Het lijkt erop dat een kleine groep welgestelde individuen onevenredig veel baat heeft bij de positieve ontwikkelingen van de economie, terwijl de bredere bevolkingsgroep hier niet of nauwelijks van profiteert.
Ten tweede is er waargenomen dat sociale ongelijkheid een versterkende rol speelt in deze dynamiek. Discriminatie op basis van etniciteit, gender of sociale status zorgt voor belemmeringen die voorkomen dat bepaalde sectoren van de samenleving gelijke economische kansen krijgen. Deze sedimenten van ongelijkheid geven aanleiding tot gevoelens van exclusie en weerstand tegen het huidige systeem.
Tot slot, corruptie wordt vaak naar voren geschoven als een significant obstakel voor een gezonde economische verdeling. Wanneer er een wijdverspreide overtuiging is dat economische kansen worden vertroebeld door corrupte praktijken, kan dit leiden tot maatschappelijke wantrouwen en een gevoel van verdeeldheid.
Om een werkelijke verandering teweeg te brengen, zullen substantiële inspanningen van zowel de overheid als de private sector nodig zijn, gericht op het creëren van meer transparantie, gelijkheid en kansen voor alle Surinamers.
In het licht van deze uitdagingen staat Suriname op een kruispunt om de koers te bepalen van haar toekomstige ontwikkeling. De vraag blijft of de nodige stappen genomen zullen worden om deze diepe economische en sociale kloven te overbruggen.
Hoewel deze peiling geen wetenschappelijke steekproef is, geeft het toch een indicatie van de sentimenten die leven onder de Surinaamse burgers. Beleidsmakers en sociale leiders worden geconfronteerd met de complexe taak om deze gevoelens van economische ongelijkheid aan te pakken en te streven naar een meer inclusieve groei.
