Een studie heeft uitgewezen dat haarwormen, parasieten die in het water broeden, hun insectengastheren kunnen manipuleren om zichzelf te verdrinken door gebruik te maken van genetisch materiaal dat ze van deze gastheren hebben gestolen. De haarworm, die normaal een stadium doorloopt waarin hij in een kleiner organisme zoals een kikkervisje of mug leeft voordat hij door een grotere gastheer zoals een krekel wordt opgegeten, begint daarna het insect te parasiteren. Na ongeveer drie maanden manipuleert de haarworm het gedrag van het ongelukkige insect om het naar het water te leiden, een plek waar het normaal niet vrijwillig naartoe zou gaan. De worm verdwijnt dan naar het water om te reproduceren.
Uit DNA-onderzoek van de haarwormsoort Chordodes fukuii en bidsprinkhanen onthulde men dat de worm genetische code van bidsprinkhanen had gestolen, wat de haarworm in staat stelt om dopamine te produceren. Deze neurotransmitter beïnvloedt het gedrag van de bidsprinkhaan, waarmee de parasiet zijn gastheer stuurt in het maken van fatale keuzes. Andere geconstateerde mechanismen omvatten het aandrijven naar lichtreflecties op water en het veranderen van het dagritme van de gastheer. De haarworm is een van vele sluwe parasieten die het gedrag van hun gastheren kunnen beïnvloeden en manipuleren.
