De eerste werkdag van de tweede week van het nieuwe jaar had een aantal zeer interessante berichten die werden gelanceerd. Ten eerste was er het bericht van het 8 decembermoordenvonnis. Uit de reactie van lezers van online-berichten blijkt dat een deel van de bevolking zijn buik al vol heeft van deze zaak, maar daarop komen we straks terug.
Een andere zaak die als breaking news werd gebracht is dat de coach van het nationale mannenvoetbalteam is ontslagen. Hierop zeggen we kort dat de maatregel van de SVB te begrijpen is, omdat Winter niet de verwachte resultaten met Natio heeft geboekt. Onder hem heeft Natio slecht gepresteerd en is de deur gesloten gehouden voor spelers met een Surinaams paspoort. Ook was steeds te zien dat jongens die primair een Nederlandse nationaliteit hebben, zich behoorlijk inhouden en niet vol gaan tijdens de wedstrijden. Ook de passie heeft steeds ontbroken. Belangrijke targets die eerder met Surinaamse jongens zijn gehaald, zijn nu met profspelers niet gehaald, omdat gewoon spelers zich niet vol gaven. Wij hebben steeds daarop gewezen. Winter is niet in de buurt van Gorré gekomen. Winter was namelijk meer in het buitenland dan het binnenland.
Als derde was er ook interesse voor delen van de persconferentie die gisteren door de regering was belegd. Uit deze persconferentie genoten belangstelling de mededelingen van de president met betrekking tot enkele presidentiële commissies. De president legde uit dat wanneer ‘schakels’ in zijn regering niet adequaat functioneren, hij verantwoordelijk is en dat hij dan maatregelen zal treffen of heeft getroffen. Met schakels bedoelt de president kennelijk ministers. Onder normale omstandigheden waar er geen belemmeringen zijn voor de president om zijn grondwettelijke taken uit te voeren, worden niet presterende ministers vervangen. Nu worden abnormale maatregelen ingevoerd, wat eerder ook is gebeurd onder andere regeringen, namelijk dat een aantal cruciale taken van de ministers wordt overgeheveld naar een groep van deskundigen die in een presidentiële commissie zitten. Of het altijd om deskundigen gaat, is een vraag.
De consequentie is wel dat een deel van de taken van bepaalde wanpresterende of dwars liggende ministers door een commissie wordt uitgevoerd. Maar uiteindelijk zijn er bepaalde taken die door ministeries moeten worden vervuld. Dat betekent dat ministeries toch een aantal zaken moeten gaan uitvoeren, maar nu mede op instructie van de presidentiële commissie. Het probleem zal zich hier dan voordoen, dat deze ambtenaren geen antwoord verschuldigd zijn aan deze commissies, waardoor het werk kan stagneren.
Een andere consequentie kan ook zijn dat, ter voorkoming van stagnaties, commissies hun werk zullen doen zonder deskundigen onder de ambtenaren te betrekken. Dat zal dan betekenen dat de aanbevelingen die uiteindelijk door de commissies worden geformuleerd, geen draagvlak zullen hebben binnen het ministerie. Ook zal de kwaliteit van de aanbevelingen laag zijn, omdat de ervaring van het ministerie dan in deze niet wordt meegenomen.
Onder normale omstandigheden is het ideaal dat ministers worden vervangen, maar in Suriname is er een structureel probleem. Dat probleem is dat er in de kern van de coalitie een blokkade is waardoor de president problemen zal hebben met alle ministers die komen van de coalitiepartners van de VHP. Er zijn structurele problemen in de samenstelling van de coalitie en met name in de houding van de vp die denkt dat hij ook op een gedeelde eerste plaats of op een tweede plaats staat en dus ook grondwettelijke taken heeft vergelijkbaar met dat van een president. Daarop zullen we niet diep ingaan. omdat we dat al hebben besproken hier.
Terugkomend op de berichten met betrekking tot de 8 decemberstrafzaak, voelen wij aan dat de interesse in deze zaak is afgenomen. Nu blijkt dat de voormalige advocaat zich niet meer bemoeit met de zaak en dat een groep andere advocaten opschorting van de uitvoering van het vonnis heeft gevraagd. Er is geen gratieverzoek ingediend door de verdachten. Er wordt een onduidelijkheid gecreëerd in deze zaak door de amnestiewetgeving aan te halen. Ook wordt aangegeven dat een civiele zaak aanhangig zal worden gemaakt. Wij denken niet dat de behandeling van een civiele zaak, opschorting met zich mee zal brengen van de strafzaak althans de uitvoering van het vonnis. Het gevoel is dat er minder begrip is voor de houding van de verdachten.
Zo is in het nieuws gekomen dat er een regeling in de maak was dat de zieke veroordeelden in of op het complex van het Militair Ziekenhuis hun straf zouden mogen uitzitten. Dat is een zeer coulant besluit van de uitvoerders van het vonnis, maar dit voorstel zou zijn afgewezen. Deze afwijzing is bij een deel van het publiek, dat aanvankelijk sympathiek leek, niet in goede aarde gevallen. Het gevoel is dat het nu per se gaat om het vermijden van straf en daarvoor is er geen begrip.
