Aan de verdachte M.B. werd vrijdag een gevangenisstraf van 1 jaar en 2 maanden opgelegd, een boete van SRD 20.000 bij niet betaling te vervangen door 3 maanden hechtenis en verbeurdverklaring van USD 420.
De verdachte komt hiermee volgende week op vrije voeten.
Aan M.B. werd verweten dat hij in 2018 gepoogd had 400 milliliter vloeibare cocaïne uit te voeren. In deze zaak werd hij door het Openbaar Ministerie (OM) in vrijheid gesteld.
Ten tweede werd hem ten laste gelegd, dat hij op 16 november 2022 geprobeerd heeft om 30.550 milliliter vloeibare cocaïne uit te voeren. De cocaïne zat in 11 blikken Parbo Radler bier en 59 blikken Parbo Bier. De verdachte heeft van meet af aan ontkend iets van de cocaïne af te weten. De blikken waarin de drugs zat, bleken geen vervaldatum te hebben. Overigens kwamen de blikken wel van de leverancier van Parbo.
Het Openbaar Ministerie had een strafvoorstel gedaan van 3 jaren cel onvoorwaardelijk voor een poging uitvoer van cocaïne, een geldboete van SRD 35.000 bij niet betaling te vervangen door 6 maanden hechtenis en verbeurdverklaring van USD 420.
De advocaten van M.B., Chandra Algoe en Radjesh Bhoewar, lieten geen spaan heel van het politieonderzoek. Algoe voerde ten aanzien van het strafbaar feit van 2018 aan, dat hier de redelijke termijn overschreden was. Er is dan ook geen enkele goede reden aangevoerd waaruit blijkt waarom het OM deze zaak jarenlang in de kast heeft laten liggen, met grove veronachtzaming van de belangen van de verdachte.
De verdachte heeft aangegeven dat hij de lading drank had aangekocht bij een slijterij op 1 september en dat hij deze lading op 2 september mocht afhalen. De verdachte bestelde de lading en moest wachten tot het geleverd werd door Parbo Brouwerij. Hierna werd de lading aan hem meegegeven en vervoerde hij dit naar zijn magazijn. Vaststaat dat de verdachte de partij drank van een retailer van Parbo heeft gekocht op 1 september 2022. De slijterij heeft bij ontvangst de lading gelijk afgegeven aan de verdachte op 2 september. De slijterij heeft dus niet eigen blikken met mogelijk drugs erbij gedaan.
Uit de verklaring van de douanier blijkt dat alle blikken en flessen nog in de plastic wraps waren zoals de leverancier c.q. producent ze aanlevert. Uit onderzoek bij Parbo is komen vast te staan, dat de blikken en de daarbij behorende deksels (can ends) door een buitenlandse leverancier aan Parbo worden geleverd. Parbo vult de blikken en de gevulde blikken worden middels een machine afgedicht en voorzien van een code en vervaldatum;
De blikken hebben een barcode aan de zijkant en die kan alleen door de leverancier gelezen worden. De barcode geeft informatie van de blikken zelf aan, wanneer en door wie deze blikken vervaardigd zijn;
Parbo stelt dat het product gedurende het gehele proces gecontroleerd wordt. Het product kan gecontroleerd worden op de blikken, op de dozen waarin de blikken zich bevinden alsook de verpakkingen van de verschillende trays bier.
Met veel zekerheid stelt Parbo dat derden niet kunnen indringen in hun productieproces en dat zou intern ook niet mogelijk zijn daar het systeem deze onregelmatigheid zou detecteren en doorgeven. De leidinggevende bij de Security Facility van Parbo gaf aan, dat de lege blikken in het magazijn worden opgeslagen.
Op de vraag van mr. Algoe hoe een derde aan leeg verpakkingsmateriaal kan komen, is deze getuige het antwoord schuldig gebleven. Op vragen van de verdediging stelde hij, dat er nimmer een ‘security breach’ is geweest in het magazijn. Dat betekent, dat er nimmer een diefstal is geweest van leeg verpakkingsmateriaal uit het magazijn. Hoe zijn dan lege bierblikken buiten het terrein van Parbo gekomen?, vroegen de advocaten zich af.
De packaging manager bij de Brouwerij bevestigde ter terechtzitting dat Parbo alleen importeur is van de blikken. Er is slechts 1 leverancier die aan Parbo levert.
Ook moet het OM tenminste aantonen hoe en op welke wijze de verdachte vloeibare cocaïne in de blikken heeft geplaatst. Thans gokt het OM op schuld van de verdachte, omdat Parbo zogenaamd alle schuld uitsluit.
Daarnaast werd veel belang gesteld in de verklaring van een buurman die volgens de politie de druk- en persgeluiden zou hebben gehoord. Op de zitting van 3 oktober 2023 is komen vast te staan, dat hij zulks nimmer heeft gezegd.
Na het vullen en pasteuriseren worden de blikken voorzien van een vervaldatum en alleen dan kan Parbo dit traceren in hun systeem. Het betreft een unieke code. De code kan middels een chemisch middel verwijderd worden, stellen de medewerkers van Parbo. Allemaal informatie die alleen bekend is bij mensen die bij de brouwerij werken, menen de advocaten. Ze begrepen dan ook niet waarom Parbo meteen als verdachte werd afgeschreven, zonder dat het OM enig eigen onderzoek heeft doen uitvoeren. Het OM is afgegaan op de ontkenning van Parbo.
Kantonrechter Duncan Nanhoe achtte de uitvoer van de drugs niet bewezen, maar het bezitten of aanwezig hebben van de drugs wel. Hij was het eens met de raadslieden, dat het onderzoek in deze zaak amateuristisch was en dat nimmer is komen vast te staan hoe de drugs in de blikken is terechtgekomen. Vreemd genoeg voerde de rechter aan, dat een buurman machinegeluiden zou hebben gehoord, echter zijn de machines niet aangetroffen. Dit terwijl die buurman juist uitdrukkelijk heeft aangegeven zulks nimmer te hebben verklaard bij de politie. De rechter stelt dat er een indicatie is dat er daar iets gaande was in het magazijn van de verdachte, maar had het bewijs daarvoor niet en ging naar de bewezenverklaring voor bezit van drugs.
De verdachte ontkent ook enig opzettelijk bezit van drugs, maar daar werd geen aandacht aan besteed. Evenmin repte de rechter met een woord over het uitvoerig pleidooi van Algoe inzake overschrijding van de redelijk termijn.
