Op 5 januari overleed Mário Zagallo, een Braziliaans voetbalicoon, op 92-jarige leeftijd. Zijn overlijden werd aangekondigd op sociale media. Zagallo was een vader, grootvader en een mentor voor velen. Hij liet een erfenis van opmerkelijke prestaties na.
Zagallo won vier Wereldbekers met Brazilië. Hij verdiende er twee als speler en één als coach en coördinator. Zijn carrière begon in het Maracanã-stadion, waar hij voor het eerst getuige was van de WK-finale van 1950. Deze gebeurtenis ging de geschiedenis in als de ‘Maracanazo’.
Zijn record is uniek. Niemand anders heeft vier WK’s in het voetbal gewonnen. Zagallo’s overwinningen strekten zich uit van 1958 tot 1994, wat zijn blijvende impact op de sport aantoont. Vastberadenheid markeerde zijn reis. Terwijl hij samen met Pelé en Garrincha speelde, scheen hij nog steeds helder.
Zagallo werd geboren in Atalaia en verhuisde als baby naar Rio de Janeiro. Hij groeide op met voetballen in de wijk Tijuca. Hij begon zijn carrière bij America Football Club en speelde later voor Flamengo. Hier kreeg hij de bijnaam “Formiguinha.”
Zagallo’s evolutie van “Formiguinha” naar de “Oude Wolf” symboliseert zijn groei. Hij begon te coachen bij het jeugdteam van Botafogo en klom door naar nationale en internationale teams. Samen met Pelé gaf hij vorm aan drie World Cups, waardoor innovatie en spirit in het team kwamen.
Op 39-jarige leeftijd leidde hij Brazilië als jongste coach in 1970. Zijn tactiek was baanbrekend. Hij coachte ook teams buiten Brazilië en verspreidde zijn invloed wereldwijd. Zijn aanpak was om de sterke punten van elke speler te versterken en vertrouwen en creativiteit aan te moedigen.
Zijn overwinning in de Copa America van 1997 was een beslissend moment. Zijn emotionele verklaring na de overwinning was een reactie op zijn critici. Ondanks uitdagingen, waaronder een nederlaag in de WK-finale van 1998, werd Zagallo’s carrière gekenmerkt door veerkracht en inspiratie. Zijn bijdragen aan het voetbal maken hem tot een blijvende figuur in de sport.
