Only when it is dark enough you can see the stars.

Bijna de hele wereld verkeert momenteel, letterlijk en figuurlijk, in duisternis. De oorzaken die hieraan ten grondslag liggen, zijn legio, oorlog, natuurrampen, falende economie, terrorisme, vluchtelingen, op macht beluste leiders, corruptie, hebzucht, angst, kou, honger en onrecht, kortom, ondanks welvaart, snelle productie  en gemak, leven we in een problematische wereld.

Ook de sfeer in de samenleving verandert. Het leefklimaat is ruwer, onverdraagzamer en gewelddadiger geworden.  Kortom leven in de huidige wereld is geen pretje.

Maarten luther King zei eens:” Only when it is dark enough you can see the stars.”  Men zou dit kunnen uitleggen als dat wij mensen eerst in duisternis moeten hebben vertoefd, om de dingen te kunnen waarderen die we zo logisch zijn gaan vinden. 

Om iets te kunnen waarderen, moet je eerst het tegengestelde hebben ervaren. Om warmte te waarderen, moet je eerst kou hebben geleden. Om dankbaar te zijn voor eten, moet je eerst honger hebben geleden. Om een rechtsstaat te waarderen, moet je eerst onrecht hebben ervaren.                                                             

De Surinamers begonnen het heel normaal te vinden dat ze werden gepamperd, door pakketten en subsidies. Ze hoefden niet zelfredzaam te zijn.

Toen we werden geconfronteerd met een failliet land dat gebukt gaat onder enorme schulden, met het vooruitzicht geen inkomen en wegrotten in armoede, hebben Santokhi en zijn team erger voorkomen. wanneer ze ons in die ellende hadden gelaten, hadden we misschien zijn inspanningen gewaardeerd. 

Hier in ons failliete land zijn we allemaal (de een meer, de ander minder)  geconfronteerd met de keiharde realiteit. Er zijn mensen die niet de middelen hebben om op eigen kracht te overleven. Ook zijn er mensen die het redden met vallen en opstaan, maar ook mensen die zo’n grote overvloed hebben dat ze denken niemand nodig te hebben.                                                                                                 

Wij hebben echter in alle drie situaties, zo nu en dan,  een krachtbron nodig, die helpt en ondersteunt. In dit land kunnen wij voor elkaar die krachtbron zijn. Niemand hoeft in z’n uppie te proberen om te overleven, ook degenen die overvloed hebben, niet.                                                              

Je kan het associëren met een vuur bestaande uit vele houtskooltjes. Als je een kooltje uit het vuur haalt, zal het langzaam doven. Maar blijft hij tussen de andere kolen liggen dan blijft hij gloeien. Met andere woorden we hebben elkaar nodig om het overlevingsvuur in ons aan te wakkeren. 

Een land dat in tien jaar kapot is gemaakt, kan niet in vier jaar volledig worden hersteld, dus strijdmomenten zullen er nog steeds zijn, maar het wordt zoveel gemakkelijker als we elkaar accepteren en ondersteunen.                                                              

Santokhi heeft ons geen kalme reis beloofd met snel resultaat, maar wel een behouden aankomst. Hij zei ‘met wat geduld en vertrouwen, wi o set eng.’ Bij de meeste mensen zijn alleen de woorden ‘wo set eng,’ blijven hangen en die zin wordt steeds bewust gebruikt om hem onderuit te halen. Men geeft geen geduld, geen vertrouwen en geen loyaliteit. Men eist slechts snelle oplossingen en een toverstafje die alle wensen realiseert. M.a.w. men weigert een licht in het duister voor hem te zijn.                          

Als je in het duister vertoeft, ga dan niet schelden en vloeken, maar probeer een licht in de duisternis te zijn voor jezelf en anderen. Heb vertrouwen, God is licht en zal altijd licht in je duisternis brengen en dat licht kan komen in vele gedaanten. Je hoeft het alleen maar te willen zien. 

Beste mensen, laten we het nieuwe jaar ingaan door erop te vertrouwen dat de Vader ons zal geven wat wij Hem in Jezus’ naam vragen. Laten wij onze blik richten op de boodschap van Jezus, thuis, in ons gezin, op school en op het werk, door dienstbaar, vriendelijk en dankbaar te zijn en door steeds te vertrouwen op het goede van elk mens. Laten we sportief zijn en iedereen een kans geven, geduld en begrip opbrengen voor hen die in alles wat trager zijn. Laten we naar elkaar toegroeien zodat we een kleurrijke vriendengroep mogen worden waar elke kleur of ras welkom is. Laten we proberen om degenen in ons midden die het moeilijk hebben te zien zodat ze niet bij de pakken gaan neerzitten, maar mensen mogen ontmoeten die hun leven opnieuw kleur geven. Kortom laten we niet alleen in het nieuwe jaar, maar altijd een krachtbron voor elkaar zijn. 

Psalm 23:4 “Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar want U bent bij mij.  Amen.

“Darkness cannot drive out darkness, only light can do that. Hate cannot drive out hate, only love can do that.” (Maarten Luther King) 

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!