Andy is elf jaar en geeft aan in gesprek met Dagblad Suriname, dat volwassenen heel raar ingesteld zijn. “Ik ben jong en zie dingen misschien anders, maar volwassenen gedragen zich vaak net als kinderen. Het is een nieuw jaar, dus nieuwe uitdagingen, een jaar om bij te leren, maar niet de persoon wordt nieuw. Enkele volwassenen gebruiken die uitspraak en denken dat ze automatisch door een nieuw jaar een nieuw persoon kunnen zijn, maar je moet ernaar toe werken”, zegt Andy.
“Als het erop aankomt hebben mensen dezelfde manieren en gedragen zich nog steeds hetzelfde. Ik hoop wel dat het geld meer waarde krijgt, ik ben pas elf, werk en ga naar school, dat heeft mij misschien qua denken veranderd, maar heeft mij ook laten beseffen wat goed is of niet. Ik merk dat volwassenen, of laat ik zeggen, de leiders van het land niet vooruitstrevend zijn ingesteld. Het is een nieuw jaar, dus ik kijk om meer geld te maken, om meer te betekenen voor mijn moeder, broertje en zusje.”
Uranzo, die vijftien jaar is, zegt dat hij voor het nieuwe jaar ook meer geld wil zien. “Je had een tijd waarin jongeren meer aandacht hadden voor mode, moderne dingen en vrienden, maar de tijden zijn veranderd. Dat ziet een ieder, jongeren denken nu aan geld maken of iets opzetten om te verdienen. Ik besloot te werken, omdat ik mijn moeder niet meer wil zien huilen, zich uitsloven voor een beetje salaris en stressen”, zegt Uranzo.
“Mannen kunnen snel aan een baan komen of een kleine baan om te verdienen, maar voor een vrouw is het veel moeilijker, dus ik ben haar zoon en sta haar bij. In zo’n situatie leer ik zelf ook hoe ik met dingen om me heen om ga en wat ik mijn kinderen ga leren, als ik die heb in de toekomst.”
TM
