Eind oktober heeft de regering de directeur van de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij (SWM) Clifton Lienga opgedragen om in drie maanden tijd een crisisplan op te stellen, inclusief een gedetailleerde tijdlijn naar aanleiding van met name de waterdrukproblemen waarmee bewoners van diverse buurten van Paramaribo al vele jaren mee kampen. Sinds eind oktober heeft de SWM niets laten weten over de voortgang van dat crisisplan, dat eind januari gereed moet zijn.
Lienga liet woensdag 25 oktober in een presentatie de regering weten, dat de vervanging en installatie van nieuwe pompen in bepaalde gebieden de hoogste prioriteit heeft en dat er “dringend behoefte is aan een ‘crashprogramma’ om dit aan te pakken” .
De regering heeft 7 miljoen Amerikaanse dollar goedgekeurd “ter ondersteuning van de SWM, om dringende maatregelen te treffen in haar streven naar een oplossing in de waterproblematiek in bepaalde gebieden van Suriname”.
Diverse publicaties in de media over het waterdrukprobleem en toenemende kritische geluiden in de samenleving, ook vanuit De Nationale Assemblee, waren kennelijk nodig om de regering wakker te schudden en tot actie over te laten gaan.
Kwalijk
Het is feitelijk kwalijk, dat de regering pas in oktober vorig jaar serieuze stappen zette en ogenschijnlijk ‘bovenop de SWM zat’. Kwalijk, immers de waterdrukproblemen, in ieder geval in bepaalde buurten van Paramaribo, zijn al jaar en dag bekend. En al die jaren was er geen aandacht voor. Klachten van getroffen SWM-klanten worden door de Klantenservice van dit staatsbedrijf afgedaan met standaard cliché-antwoorden. Klanten worden niet serieus genomen. Na een ingediende klacht ziet de klagende klant geen SWM-medewerker verschijnen om het ontbreken van waterdruk met eigen ogen te constateren.
De bewoners van de al vele jaren getroffen buurten die kampen met amper tot geen waterdruk iedere dag, zien nog geen water aan het einde van de waterleidingbuis hun richting op stromen. Die bewoners en SWM-klanten hopen dat er eindelijk eens licht aan het einde van de waterleidingbuis komt, nu de directeur van het staatsbedrijf de hete adem van de regering in de nek voelt.
De getroffen bewoners hopen op transparantie en dat de SWM haar klanten op gezette tijden informeert via persberichten en/of communiqués over de stand van zaken als het gaat om de voortgang van de aanpak van het waterdrukprobleem. Het zijn immers de klanten van dit staatsbedrijf die feitelijk ervoor zorgen dat het bedrijf een financiële basis heeft.
Waterdrukprobleem alleen maar groter
Maar, het waterdrukprobleem voor diverse getroffen bewoners lijkt eind 2023 alleen maar groter te zijn geworden. Er is geen enkele verbetering opgetreden, integendeel, de waterdruk situatie voor veel klanten van de SWM is verslechterd.
De redactie van Dagblad Suriname heeft informatie ontvangen, dat vooral bewoners te Abrabroki steeds vaker minder water uit hun kranen en douches zien stromen. Kon men voorheen ‘s nachts nog rond een uur of drie, vier, (pas) baden – dan kwam er water uit de douche (overdag geen druppel) – dat is nu echter verleden tijd. Fatsoenlijk douchen kan niet meer. Het water krijgt nu onvoldoende druk om uit de douche te kunnen stromen. Geen druppel. Mensen kunnen zich alleen nog baden met emmers gevuld met water.
Deze getroffen bewoners hebben de laatste dag van 2023 amper een druppel water uit hun kranen zien stromen. Met veel zorgen kijken zij uit naar de eerste dagen en maanden van het nieuwe jaar. Immers, erg veel vertrouwen in een klantvriendelijk staatsbedrijf SWM hebben die bewoners niet meer.
Waterrekening blijft stijgen
Maar, de waterrekening van de mensen blijft wel stijgen, terwijl de SWM maar letterlijk beetje bij beetje druppelsgewijs water levert. Sommige SWM-klanten ontvangen niet uit te leggen waterrekeningen. Een van die klanten – wonende te Abrabroki – laat Dagblad Suriname weten dat hij drie achtereenvolgende maanden rekeningen ontving van de SWM van respectievelijk zo’n SRD 300, rond SRD 100 en de derde achtereenvolgende maand weer van zo’n SRD 300. De man vraagt zich af hoe dat mogelijk is, vooral omdat er in die maanden niets in het huishouden is veranderd dat het verschil zou kunnen verklaren.
“Normaal betaal ik netjes iedere maand zo rond de SRD 100 en dan plotseling komen er rekeningen van meer dan SRD 300 en een verklaring is er niet voor. Als klant ben je kennelijk overgeleverd aan de grillen van dit staatsbedrijf. Het zou goed zijn voor het land wanneer er een concurrerend waterleidingbedrijf op de watermarkt zou komen.”
De bewoners vragen zich uiteraard ook af hoe het is gesteld met het crisisplan van de SWM, dat het bedrijf dus in opdracht van de regering moet opstellen en in hoeverre het bedrijf al materialen en dergelijke heeft aangeschaft uit de door de regering speciaal daarvoor beschikbaar gestelde 7 miljoen Amerikaanse dollar.
Beu dat SWM niet levert
Kortom, de getroffen bewoners willen openheid van zaken van de SWM en een klantvriendelijke houding. Ze zijn het beu om maandelijks forse rekeningen te moeten betalen, terwijl de SWM niet levert, geen water dus!
PK
