Met stijgende verbazing en ergernis keek ondergetekende tijdens de Kerstdagen op een van de lokale televisiezenders naar de Suripop Christmas Edition.
Verademing
Aan het einde van de uitzending kon slechts een conclusie worden getrokken: het presentatieduo Rodney Deekman en Priscilla Yhap heeft de Suripop Christmas Edition kleur en een Kerstgevoel gegeven. Wat een verademing waren zij in een show, waarin verder nauwelijks een Kerstlied te horen was.
Rodney en Priscilla maakten de show tot een heuse show. Op een vlotte en leuke, foutloze en professionele wijze hebben zij het hele festival gepresenteerd. Zij waren dè verademing van deze zogenoemde Kerstshow. Hopelijk kan Suriname in de toekomst meer van dit unieke presentatieduo gaan genieten! Als er twee personen zijn die voor hun optreden een prijs verdienen, dan zijn het Rodney en Priscilla.
Slechts zes artiesten kwamen op het podium om een zogenaamd Kerstlied ten gehore te brengen.
“Het is Kerstfeest”
Maar, feitelijk kon slechts een nummer een soort van Kerstgevoel charmeren en dat was “Het is Kerstfeest”, gezongen door Junell Lisse, in een arrangement van Cherano Wehl. Zij had door de jury tot winnares moeten worden bekroond. Maar, die jury bleek echter blind en doof te zijn voor dit mooi gezongen nummer, dat heel duidelijk een met gevoel en passie gezonden Kerstlied was, in tegenstelling tot de overige zes nummers die ten gehore werden gebracht.
Geen song-, maar arrangeursfestival
Dat Junell Lisse niet als winnares uit de bus kwam zegt veel over de muzikale kennis en het Kerstgevoel onder de juryleden. Die zouden eens goed in de spiegel moeten kijken en verantwoording moeten afleggen aan de Kerstman over hun uiteindelijke keuze voor de nummers een, twee en drie. Het was een beschamende vertoning. Maar, kennelijk is de tekst, het arrangement van een lied, belangrijker in dit songfestival dan de wijze waarop het door een artiest(e) ten gehore wordt gebracht….. Het is dan feitelijk ook geen songfestival, maar een arrangeursfestival.
Geen Kerstlied-geluid
Dan kan het winnende nummer wel ‘Na so mi wan fu si kresneti’ als titel hebben meegekregen en kunnen betrokkenen allemaal beweren dat arrangeur Ernesto van Dal in het lied beschrijft hoe zijn ideale Kerstperiode eruit ziet, echter, het echte Kerstlied-geluid was ver te zoeken. Laten we het verder maar niet hebben over de zangkwaliteiten van artiest Tarnaz Amarello, want daar leek het nogal aan te schorten.
Schreeuw-nummer
Op plek twee eindigde het schreeuw-nummer ‘Arki den (dyendyen)’,
gezongen door Zipporra Borgia-Windzak en de Cubaan Calle Yuniesby in een arrangement van Ivan Ritfeld. Het had meer weg van een Latin carnavalesk herrie-nummer dan van een warm, met gevoel gezongen Kerstlied. En, hoe mooi en swingend beide artiesten ook hebben mogen dansen, met dansen alleen kun je een normaal songfestival met een professionele jury niet winnen.
Voor de volledigheid: als derde eindigde Vanessa Stein, die in een soort pompeuse ballroom jurk het podium op balanceerde om ‘A moro moi ten’ ten gehore te brengen, een arrangement van Jennifer Naarden.
Prototype
De winnaar – tja, niet de artiest krijgt een prijs uitgereikt, maar de arrangeur – ontving een heuse houten trofee, een prototype van de originele trofee… die moet immers nog vervaardigd worden. Overigens, gezegd moet worden, het is een mooie prijs, een mooi ontwerp, gemaakt door ontwerper René Tosari. Het lijkt op een engel, maar ook op een mens die met beide handen een rode ster omhoog houdt.
Waar Kerstgevoel dankzij Rodney, Priscilla en Junell
Maar, zoals eerder al gesteld, het waren Rodney Deekman en Priscilla Yhap die door de manier waarop zij Suripop Christmas Edition hebben gepresenteerd, het evenement tot een mooie show wisten om te toveren door hun verademende optreden. Het is dankzij hen en Junell Lisse dat er toch een waar Kerstgevoel te merken was.
Viktor Aardenburg
