Kerstmis nadert, kerstliederen weerklinken en brengen je in de juiste sfeer.De muziek met zijn fascinerende kracht, betovert iedereen. Er zijn mensen die de kersttijd beschouwen als een tijd om te ontsnappen aan zorgen, als een moment om de uitspattingen van overvloed de vrije hand te laten. Maar bovenal is kerstmis een tijd voor reflectie, een halte langs de weg om jezelf introspectief te analyseren en God te danken voor al je zegeningen.
In de kersttijd zien we overal kleurrijke lichtjes en brandende kaarsen. Het is alsof mensen zich willen koesteren in het licht.
Opvallend is dat dit jaar de kaarsjes en lichtjes zwak branden en daar is een reden voor. Een blik in de wereld laat zien dat de mensen zijn blootgesteld aan vele natuurrampen die angst zaaien. En alsof dat niet genoeg is, draagt de mens ook haar steentje bij aan die duisternis, door oorlog te voeren en angst te zaaien met terroristische aanslagen.
Een vrouw stapte op kerstnacht de kerk binnen, ze wilde bidden voor het leed in de wereld. Ze hoopte met haar gebed te bereiken dat er meer licht in de wereld zou komen. Ze knielde neer bij 4 kaarsjes. Het viel haar op dat drie van die kaarsjes erg zwak brandden. Ze flakkerden maar wat. Ze besloot zich rechtstreeks tot de kaarsjes te richten. Ze stelde haar vraag eerst aan de kaars van de vrede. “Kaarsje van VREDE waarom brand jij zo zwak, ben je misschien moe of lui?” De kaars antwoordde verontwaardigd:” Het is niet mijn schuld hoor dat ik zo zwak brand. Ik doe zo hard mijn best om vrede te brengen, maar de mensen willen geen vrede. Men scheldt en vecht en hongert naar macht. Hebzucht en egoïsme zetten de mens aan tot geweld. Ik kan daar niet tegenop. Daarom brand ik, zo zwak.”
Na dit aangehoord te hebben, sprak de vrouw het kaarsje van VERTROUWEN aan en stelde haar dezelfde vraag. De kaars antwoordde:” Eigenlijk is wantrouwen er de oorzaak van dat er maar geen vrede kan komen in de wereld. Mensen bedriegen elkaar en landen vertrouwen elkaar niet. Ik doe zo hard mijn best om vertrouwen te brengen in de harten van de mensen, het wil maar niet lukken en daarom brand ik zo zwak.
De vrouw ging naar de kaars van de LIEFDE en stelde haar dezelfde vraag. De kaars van de liefde antwoordde: ”Ik zaai liefde in de harten van de mensen, maar de mensen willen die liefde niet oogsten. Mensen zijn meer bezig met haat zaaien en elkaar pijn doen. De neiging van de mens om te haten en te vernietigen is veel sterker dan het verlangen om liefde te zaaien. De mens wint het steeds van mij. Daarom brand ik zo zwak.
VREDE, VERTROUWEN en LIEFDE, bogen hun hoofd en zeiden verdrietig:” “Sa o pesa nanga grontapoe?” De vrouw antwoordde: ” Als het zo doorgaat, na ini doengroe wi sa tan.”
De vierde kaars die zo fel brandde, keek de drie kaarsjes aan en zei geruststellend:” Het is waar dat de mens steeds sterker is dan jullie. Maar wees gerust, jullie hebben mij nog. Ik ben de kaars van HOOP, ik zal blijven branden.” De vrouw antwoordde: ”Ach die drie anderen wilden ook blijven branden, maar de mens bleek sterker dus hebben ze het opgegeven. Jij zal het op de duur ook opgeven.” Kaars Hoop antwoordde: ”Je zegt het goed, de drie anderen wilden, maar ik moet blijven branden. Ik ben de kaars van HOOP dus mag ik niet doven. Iedere keer als VREDE, VERTROUWEN en LIEFDE doven moet ik ze weer aansteken zodat ze het telkens weer opnieuw kunnen blijven proberen.”
“Maar dat vraagt om geduld, zei de vrouw, wordt u daar niet moe van?” “Ach mevrouw, mijn geduld is oneindig. Ik geef niet op. Daarom is mijn naam Hoop. Ik zal er voor zorgen dat de vlam van hoop altijd zal blijven branden. Zolang ik blijf branden zal er hoop zijn.”
Beste mensen, laat daarom de vlam van hoop nooit uit uw hart verdwijnen, vooral niet in deze crisistijd. Blijf tegen kersttijd lichtjes zetten en kaarsjes aansteken want die dienen echt niet alleen voor de gezelligheid maar om u eraan te herinneren om in het licht te leven. In het licht leven betekent dat u goed met anderen leeft, anderen geen pijn doet, niet haat, niet mishandelt, niet steelt, niet egoïstisch of hebzuchtig bent.
Begrijpt u nu waarom kaars hoop nooit mag doven? Die moet blijven proberen om de kaarsjes van vrede, vertrouwen en liefde aan te steken, zodat ze telkens weer het gevecht met de mens kunnen aangaan.
Het is echter geen gemakkelijke klus hoor, maar als elk mens bij zichzelf begint, zal het goede zich als een inktvlek verspreiden, totdat de hele wereld leeft in het licht. Alle mensen harten vol licht, vol hoop wat een prachtige wereld zal het zijn.
Dus beste mensen de kerstlichtjes zijn symbolisch bedoeld. Ze moeten ons eraan herinneren om in het licht te leven. We moeten blijven hopen dat het goed komt met Suriname en met de wereld. Srananman no las bribi!
“Hope is being able to see that there is light despite all of the darkness.” — Desmond Tutu
Josta Vaseur
