Suriname is het land van de verkeerde volgorde. Vooral geldt dat in de uiterst gepolitiseerde en inefficiënte overheid. De meest kundige personen krijgen kritiek van de man van de straat en de populisten die achter de man van de straat aanlopen. Deze personen zitten dan op de reservebank of op de tribune, Suriname heeft niets aan hun kennis en wijsheid. Superamateurs hebben het naar hun zin bij de Surinaamse overheid. Zij praten plat, doen niet ingewikkeld en denken of zijn de man van de straat. Dat geldt ook voor de hoge ambtelijke functies in het land. Kijk maar naar de ministers die worden aangesteld in ons land.
Terecht is er laatst kritiek geuit op een nieuw aangestelde minister die, wanneer haar gevraagd werd wat ze anders zal doen, verwees naar de toespraak van de president. Bij herhaling van de vraag, herhaalde ze het antwoord: ze gaat het sociaal programma versneld uitvoeren. Wat het sociaal programma is, wat het in de toekomt kan worden en welke onderdelen extra aandacht zullen genieten kan onze nieuwe mevrouw de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting niet aangeven.
We schenken aandacht aan het Surinaams gebruik van ‘the wrong person on the wrong place’. omdat we in de media vernamen dat dr. Marie Levens een internationale erkenning heeft voor haar werk in de onderwijssector in de regio. Daarop komen we straks terug. Levens heeft in de afgelopen periode veel kritiek gehad van bepaalde groepen in de samenleving, te beginnen de ouders van kinderen die het goed doen en er moeite mee hadden dat kinderen die niet zo bekwaam zijn in de onderwezen vakken, gewoon meestromen met hun kinderen. Daarnaast was er kritiek op Levens vanuit de leerkrachten die niet weer in de onderwijsbanken willen gaan zitten om geschoold te worden voor een nieuw onderwijssysteem.
En wanneer populisten onder de ex-ministers uit andere politieke groeperingen zien dat er kritiek is op een minister, dan ruiken ze bloed en dan gaan ze als waarachtige leugenachtige politici erop af. Er zijn enkele ministers die minister zijn geworden op basis van het veelvuldige gebruik van de volgende 4 woorden: eindtermen, competenties, didactiek en pedagogisch. Wanneer deze 4 termen worden gebruikt is de man van de straat die gemiddeld in Suriname een niet afgeronde glo als basis heeft, onder de indruk want de gebruiker van deze woorden komt dan deskundig over.
Er zijn ministers van Onderwijs in Suriname die niets voor het onderwijs hebben betekend, maar op de populistische toer zijn gegaan door zichzelf centraal te stellen in het onderwijsgebeuren. Ze lieten zich bijvoorbeeld Rambo en Iron Lady noemen. Structureel kunnen deze grappenmakers niets in het Surinaams onderwijs veranderen. Maar dat ze dan de durf hebben en ook de ruimte krijgen om een echte deskundige als Marie Levens te schofferen, dat kan alleen in landen als Suriname waar de gemiddelde burger een drop-out is.
We hebben nu een professor aan het roer op onderwijs, een persoon die zich tot het uiterste in het onderwijsproces heeft ontwikkeld. En toch zijn er Surinamers met niet eens een MULO die de minister durven te beledigen.
De erkenning die Marie Levens heeft gehad, is een bevestiging dat de voormalige minister een deskundige is niet alleen in Suriname maar ook buiten de grenzen. Ze kreeg een award tijdens het grootste onderwijscongres van de universiteiten van Brazilië in Genève. De award is een erkenning voor haar jarenlange inzet in het onderwijs in de regio. De award werd uitgereikt tijdens de 16e Algemene Vergadering en het 13e Internationaal Seminar van de Internationale Samenwerkingsgroep van de Braziliaanse Universiteiten (GCUB). Levens was op dit congres uitgenodigd om een inleiding te houden. Het onderwerp waar ze het over had, was de positie van de vele vluchtelingen die op de universiteiten van verschillende wel of niet terecht komen. De lezing werd gehouden in het kader van het recht op onderwijs.
Levens kreeg de eervolle onderscheiding voor haar werk in de regio. Dat werk is gedaan tijdens ook de gehele periode van bestaan van de CGUB gedurende 15 jaar. Levens diende 10 jaar als directeur van de afdeling Human Development, Education and Culture bij de OAS. Dat is een zeer hoge functie en erkenning van haar deskundigheid.
Levens werd door de organisatie bedankt voor haar leiderschap op het gebied van onderwijs in de 34 staten van de OAS. We lezen dat Levens leiding heeft gegeven aan het grootste programma van de OAS. Het gevolg daarvan was dat honderd studenten uit de OAS-regio studeren aan de grote universiteiten in onder meer Brazilië, Mexico, Colombia, Canada, de VS, China en India.
Levens gaf aan dat ze na haar ontslag als minister in Suriname bezig is geweest met de vergadering van ministers van Onderwijs van de 34 landen van de OAS. Ze is nu ook bezig met wetenschappelijke projecten. Ze bezoekt internationale onderwijscongressen wereldwijd. Het is zeer positief om zulke internationale erkenningen voor Surinamers te mogen meemaken.
