Het zogeheten Tigri-gebied is van Suriname. Guyana vindt dat het gebied bij haar grondgebied hoort. Beide landen hebben afgesproken om via een proces van overleg deze kwestie op te lossen. In 2013 zijn op basis van overleg tussen de presidenten van beide landen grenscommissies ingesteld met als opdracht om aanbevelingen te doen aan de respectieve ministers van Buitenlandse Zaken over hoe de uitstaande issues met betrekking tot de zuidwestgrens tussen beide landen opgelost moeten worden.
De Nationale Grenscommissie van Suriname heeft eind vorig jaar haar eindrapport af. Volgens Buitenland-minister Albert Ramdin zullen beide nationale grenscommissies, die van Suriname en die van Guyana, spoedig bijeenkomen ter bespreking van een eindrapport. Dit is onlangs door beide landen opnieuw herbevestigd.
Op een dinsdag belegde persconferentie zei de minister, dat de Nationale Grenscommissie onder leiding van ambassadeur Harold Kolader sinds haar installatie in 2013 veel werk heeft verzet. Er zijn via archiefonderzoeken in Den Haag (Nederland) en in London (Engeland) veel historische documenten verzameld, en zaken zijn nauwkeurig in een rapport vastgelegd.
Bij het vraagstuk van de zuidwestgrens tussen Suriname en Guyana gaat het om de vraag erivier de grens vormt. Voor Suriname geldt de Boven-Corantijnrivier als de grens, en Guyana vindt dat de grens de Coeroeni en de Koetari moet zijn.
In 1969 werd het gebied militair ingenomen door Guyana en sindsdien ook als zodanig bestuurd. In 1971 hebben beide landen ( premier Jules Sedney en president Forbes Burnham) op Trinidad vergeefse onderhandelingen gevoerd over het gebied. Ze kwamen overeen dat het gebied zou worden gedemilitariseerd, maar die afspraak is Guyana niet nagekomen. Het gebied behoort tot het Coeroeni ressort van het district Sipaliwini.
Guyana beschouwt het gebied als deel van de regio East Berbice-Corantyne. De zuidwestelijk driehoek aan de grens met Guyana wordt sinds 1871 door het buurland geclaimd.
SS
