Toen hij jong was werkte Daniel Lambert (13 maart 1770 – 21 juni 1808) in een gevangenis. Hij stond bekend als zeer medelevend en vriendelijk tegen de gevangenen, en ging zelfs zo ver dat hij hen hielp bij de voorbereiding op hun beproevingen.
Ondanks zijn grootte stond Lambert bekend om zijn opmerkelijke kracht en uithoudingsvermogen door 11 kilometer van Woolwich naar de City of London te lopen met minder vermoeidheid dan verschillende individuen van gemiddelde grootte.
Hij kon moeiteloos 254 kilogram dragen en toonde zijn evenwicht door op één been te staan.
Lambert demonstreerde zijn kracht en behendigheid door zijn hond met succes te verdedigen tegen een berenaanval.
In 1805 besloot hij zichzelf tentoon te stellen en bracht bezoekers een shilling in rekening om hem te zien in zijn woning aan Piccadilly 53.
Lambert had dagelijks contact met bijna 400 bezoekers en besteedde elke dag vijf uur aan gesprekken over verschillende onderwerpen, zoals honden, sport en veehouderij. HIj handhaafde een regel die bezoekers verplichtte hun hoed af te zetten als teken van respect.
Toen één persoon weigerde, zelfs in aanwezigheid van de koning, antwoordde Lambert vriendelijk: “Dan, meneer, moet u deze kamer onmiddellijk verlaten. Het is niet alleen een teken van respect jegens mij, maar ook jegens de dames en heren die mij eren met hun gezelschap.”
