Als inleiding een kort verhaaltje.
Een koning had een dienaar, die zeer gelovig was. Telkens als er zich een nare situatie voordeed, was zijn geruststellende reactie:” Wees niet bang mijn koning God let op ons. God weet wat Hij doet.”
Op een dag gingen de koning en zijn bediende jagen en een wild dier viel de koning aan. Het lukte de bediende het dier te doden, maar hij kon niet voorkomen dat de koning tijdens het gevecht een vinger verloor. Woedend en zonder dankbaarheid te tonen voor zijn redding, viel de koning tegen zijn bediende uit: “ Jij zegt altijd dat God goed is, maar als Hij goed was, zou ik niet zijn aangevallen en een vinger hebben verloren.” De dienaar antwoordde:” God weet wat hij doet, God is goed.” De koning werd boos omdat de bediende bleef volhouden dat God goed is en gooide hem in ‘t gevang.
Een paar weken later ging de koning alleen op jacht en werd gevangen genomen door wilden die hem wilden offeren. Toen de wilden echter ontdekten dat de koning een vinger miste, lieten ze hem gaan omdat hij in hun ogen niet perfect was. De koning vertelde zijn bediende wat er was gebeurd en vroeg:” Als god zo goed is als je zegt, waarom stond hij dan toe dat ik jou in de gevangenis gooide?” De bediende antwoordde:” Als ik niet in de gevangenis had gezeten, zou ik met u zijn meegegaan en hadden de wilden mij geofferd omdat mijn lichaam wel compleet is.”
We hebben de neiging om slechts de negatieve dingen te zien en vergeten vaak dat God ook met die negatieve dingen iets goeds voor ogen heeft.
De houding van de koning kan worden vergeleken met het gebrek aan vertrouwen van ons volk. Toen Santokhi het stokje overnam, vroeg hij om geduld en vertrouwen maar kreeg dat niet.
Het land zat diep in de schulden en was failliet. De hamvraag is: “Waarom heeft God de leiding van ons failliete land in handen gelegd van Santokhi, terwijl hij wist dat men hem zou tegenwerken omdat hij een Hindoestaan is? Het antwoord is dat God ons wilde dwingen om naar deze Surinamer te kijken en geen ras te zien, maar een landgenoot die bereid was zich in te zetten in deze zware crisis. Ook wilde God ons laten zien dat, Santokhi de redding van volk en land, stelde boven eigenbelang. Hij wist dat hij aan populariteit zou verliezen, als hij harde, maar noodzakelijke maatregelen zou nemen en toch zette hij door. Alle vorige leiders kozen voor stemmenwinst, dus eigenbelang.
Santokhi was de dienaar die met rotsvast geloof zei: “heb geduld en vertrouwen, wi sa set eng!”.
Ook hij kreeg geen dankbaarheid maar tegenwerking en wantrouwen. Men probeerde met allerlei protestacties de man te gronde te richten.
Het is zo vaak bewezen dat dit volk protesteert over het verkeerde en op de verkeerde momenten. Toen de vorige regering met zijn wanbeleid het land kapot maakte, heeft de protesterende oppositie geen ondersteuning gehad van het volk. Toen er criminelen tot president en VP werden benoemd en toen er werd gerotzooid met de amnestiewet, had het volk moeten opstaan en protesteren, maar men zweeg in alle talen. Net als de koning in het verhaal is het volk ondankbaar en bijt het in de hand die zich inzet voor ontwikkeling.
Dit land is drie keer kapot gemaakt en de laatste keer is op z’n ergst. Toch weigert men toe te geven dat het Santokhi en zijn team is gelukt een failliet land vijf jaar staande te houden. De enorme schulden zijn nog niet afbetaald, die hangen ons nog steeds als het zwaard van Damocles boven het hoofd. Maar ze hebben er wel voor gezorgd dat we geen tweede Haïti zijn geworden. De mensen die hem verwijten dat hij veel reist, hebben totaal geen inzicht in de penibele situatie. Die zoeken spijkers op laag water en zien niet welk doel Santokhi beoogt met zijn reizen. Hij is intelligent, welbespraakt en spreekt uitstekend Engels, m.a.w. hij heeft de tools om ons land internationaal te vertegenwoordigen.
Misschien als er een ander komt die het land voor de vierde keer kapot maakt en Suriname weer isoleert van de buitenwereld, zal het volk wanhopig uitroepen:” Als God zo goed is, waarom stort hij ons dan weer in de ellende?” Dan zal het antwoord zijn: ”Omdat dit volk zo alleen zal inzien dat Santokhi het reddende zaad is geweest en hem gaan waarderen. God heeft Brunswijk bewust naast Santokhi geplaatst met het doel om ons te confronteren met, dominant gedrag, gebrek aan respect naar het volk, chantage politiek, grondroof, geen moraalbesef enz. Het volk moest dit wangedrag zien om te kunnen vergelijken en bewust te kiezen voor fatsoen, en moraal.
De bediende in het verhaal zei: ”Wees niet bang, God weet wat Hij doet. Laten we dankbaar zijn dat we leven, een dak boven ‘t hoofd hebben, te eten hebben. Laten we God danken dat Santokhi op tijd heeft kunnen ingrijpen zodat elke Surinamer nog steeds elke maand zijn salaris kan ontvangen.
Als god voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn?
“President, people may drag you down, but God will always be there to lift you up.”
Josta Vaseur
