Dat uitgerekend het zeker niet als sociaal bekend staande IMF aan onze regering duidelijk moet maken, dat het regeringsbeleid a-sociaal is, dat zegt wel heel wat over het aanpassingsprogramma dat de regering aan het uitvoeren is.
Tijdens de persconferentie van de delegatie van het IMF is onder meer nadrukkelijk aangegeven dat het sociaal programma achterloopt en de lonen van de ambtenaren schandalig laag zijn. Nu zelfs het IMF dat zegt, wordt het voor de regering misschien duidelijk waarom er elke dag weer groepen opstaan om te protesteren tegen de lage inkomens en de slechte werkomstandigheden. De regering onder leiding van president Santokhi zou zich diep moeten schamen.
Socialer
Onder vorige regering ging president Bouterse in eerste instantie met het IMF in zee omdat dit instituut “socialer zou zijn dan we dachten”. Nauwelijks een half jaar later stopte Bouterse het IMF-programma omdat hij vond dat het IMF “koud en berekenend” was. Volgens hem hield het IMF geen rekening met de politieke omstandigheden van Suriname. Of had ook Bouterse te weinig rekening gehouden met de eigen sociaal-economische omstandigheden?
Hard IMF-programma
De huidige regering zegt bij monde van president Santokhi dat de harde maatregelen als het afschaffen van subsidies op stroom, water en brandstof genomen worden in het kader van het IMF-programma. De IMF-vertegenwoordigster, Anastasia Guscina, ontkent dit niet. Ook heeft het IMF geen woord gerept over de OMOs die ook deel waren van het IMF-hervormingsprogramma. Met de OMO’s is een kleine groep in de samenleving ontzettend verrijkt in een hele korte tijd. Door de monetaire financiering van de OMO’s is ook inmiddels de SRD met de helft minder waard doordat er bijna SRD 4 miljard extra in de samenleving is gepompt. Inmiddels zijn ook de benzineprijzen inmiddels de lucht ingeschoten door afschaffing van subsidies. Hiermee is de koopkracht van dezelfde ambtenaren waar het IMF voor meent op te komen, met meer dan de helft afgenomen.
Loze beloften
Toch meent de PALU dat het IMF de sterke verarming sinds het aantreden van de huidige regering niet kwalijk moet worden genomen. Opeenvolgende politieke leiders moeten verantwoordelijk worden gesteld voor de sterke verarming van het volk. Wat duidelijk wordt is dat deze politieke leiders kennelijk heel slecht nadenken over de ontwikkeling van ons land. Hierdoor blijken de mooie beloften tijdens de verkiezingspropaganda achteraf slechts loze beloften te zijn. Door een gebrek aan een eigen ontwikkelingsvisie worden na de verkiezingswinst harde maatregelen door het IMF opgelegd. Deze harde maatregelen die op verschillende momenten zijn doorgevoerd hebben weinig blijvende oplossingen gebracht voor de financieel-economische problemen van ons land.
Eigen opties
De PALU herhaalt het standpunt dat door gebruik te maken van eigen opties en mogelijkheden de sterke verarming van het Surinaamse volk voorkomen had kunnen worden. Door het versneld innen van de belastingen die door de vorige regering niet waren geïnd hadden we minimaal onze schulden kunnen afbetalen.
Ook hadden we met de besparingen van onze eigen Surinamers productie stimulerende maatregelen kunnen betalen. Hiermee zou nieuwe werkgelegenheid voor jongeren gecreëerd kunnen worden. Tegelijkertijd hadden Surinamers US-dollars kunnen verdienen door de toegenomen exporten van al dan niet verwerkte agrarische producten. Surinamers hadden zo meer geld verdiend op basis van eigen investeringen in de eigen Surinaamse economie.
Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie
(PALU)
Suriname
