“Daar gaan wij weer, geen school en weer achter met de leerstof”, zegt Latoia. Zij zit op de lagere schol en geeft aan dat zij thuis al baalt. “Ik ben gelukkig de oudste van mijn moeder en kan haar helpen met mijn zusje, anders moest zij ook extra betalen voor de oppas.”
Dieran en Arpit geven aan dat zij ook thuis balen. “Je hebt kinderen die het leuk vinden om thuis te zijn, maar ik maak mij druk om de school. Een paar kinderen in mijn klas zijn al achter met lezen en rekenen en nu zijn wij thuis. Zo komt er geen vooruit gang”, zegt Arpit.
“Ondanks dat wij in een hoge klas zitten, heb je leerlingen die nog struikelen over enkele dingen. Ik dacht echt dat het beter zou gaan in het land. Maar ik merk dat de bevolking juist achteruit gaat, de rijken niet te na gesproken. De rijken worden rijker.”
“Ik hoop dat de school begint, thuis zitten wil ik niet”, zegt Wendy. “Ik blijf alleen thuis, nu moet ik langer thuis blijven. Als ik naar school ga zijn de uren nog kort voor mijn moeder thuis is, maar nu lijkt het langer. Thuis heb ik wel alles, maar daarvan baal ik ook. Oefenen doe ik, maar ik weet nu ook niet meer wat ik moet oefenen. Ik hoop echt dat de school snel begint, zo blijven vele kinderen achter.”
TM
