De Verenigde Naties (VN) heeft, ondanks tegenstemmen van enkele bondgenoten zoals de Verenigde Staten en Israël, met een overgrote meerderheid de Israëlische nederzettingen in Palestijnse gebieden, Oost-Jeruzalem en de Golanhoogvlakte illegaal verklaard. Deze stemming wordt gezien als een bevestiging van de internationale consensus over de illegitimiteit van Israëls uitbreidingsbeleid. Israël en een paar andere landen hebben hun steun voor Israël’s recht op zelfverdediging en besluitvorming over zijn territorium uitgesproken.
Suriname heeft deze resolutie ondersteund en de bezetting als illegaal verklaard door Israël. Onlangs heeft ook de Caricom-regio, waarvan Suriname lid is, tijdens de meedogenloze oorlog van Israël een staakt-het-vuren gevraagd, evenals de eis van een tweestatenoplossing.
Als zelfstandige natie en als lid van de Organisatie van Islamitische Samenwerking (OIC), moet ons land overwegen de relatie met de staat Israël op te schorten indien Israël de VN-resoluties en de eis van de Caricom negeert. We kunnen ons land niet vermengen met een land dat zich schuldig maakt aan grootschalige slachting van burgers en bovendien het verzoek van de VN naast zich neerlegt. Het is belangrijk dat we niet aan de verkeerde kant van de geschiedenis komen te staan in deze kwestie.”
VN-resoluties zoals 242 (1967) en 338 (1973) vroegen om terugtrekking van Israël uit de bezette gebieden en eerbiediging van alle staten in het gebied. Opeenvolgende resoluties zoals 446 (1979), 452 (1979), 465 (1980) en 478 (1980) benadrukten de onwettigheid van de nederzettingen en riepen Israël op tot stopzetting en ontmanteling daarvan. Resolutie 2334 (2016) herhaalde dat de nederzettingen een “flagrante schending” van het internationaal recht zijn.
Israël heeft deze resoluties nooit geïmplementeerd met argumenten over de interpretatie van territoriale terugtrekking en de status van gebieden zoals Oost-Jeruzalem.
Verder ziet Israël de strategisch belangrijke Golanhoogvlakte als essentieel voor de nationale verdediging. Ondanks internationale veroordeling blijft Israël nederzettingen bouwen, wat gezien wordt als een belangrijk obstakel voor vrede en de tweestatenoplossing.
De internationale gemeenschap, minus enkele landen, blijft de nederzettingen als illegaal beschouwen onder internationaal recht, gebaseerd op de Vierde Geneefse Conventie.
De situatie vereist hernieuwde dialogen en het streven naar een rechtvaardige oplossing voor een duurzame vrede in de regio. Deze is echter al langer dan vijftig jaar moeilijk haalbaar door de halsstarrige houding van Israël, dat door het niet uitvoeren van VN-resoluties de verenigde naties haast heeft overboden. De staat Israël lijkt zich minder bewust te zijn van het feit dat ze nooit in vrede zal kunnen leven, zoals de Palestijnen hun eigen staat hebben die is ingelijfd door Israël. De Palestijnen zullen zich altijd verzetten als onderdrukten, en dat deden ze jaren geleden met stenen op militaire tanks. Hedendaags doen ze het op een andere manier, met wapens, zij het minder geavanceerd dan die welke Israël bezit.
