Premier Mia Mottley van Barbados heeft opgeroepen tot het behoud van vrede in het Caribisch gebied te midden van spanningen tussen Guyana en Venezuela over het Essequibo-gebied. Tijdens haar persconferentie pleitte ze voor volwassenheid in gesprekken en acties tussen de landen. Echter, Guyanese parlementariërs, waaronder oppositieleider Aubrey Norton, reageerden negatief op Mottley’s opmerkingen. Norton bekritiseerde het idee dat Guyana een bedreiging zou vormen voor de regionale vrede en benadrukte dat Guyana nooit de territoriale integriteit van andere staten heeft bedreigd of internationale Hof beslissingen heeft verworpen, wat Venezuela wel heeft gedaan. Hij beschouwde Mottley’s oproep als gebrek aan respect, gezien het Venezuela is die provocerend optreedt en dreigt met een militaire invasie.
Regionale en internationale gemeenschappen, inclusief het CARICOM, hebben Venezuela’s acties om door middel van een referendum een groot deel van Guyana te annexeren, veroordeeld.
Oppositieleider Aubrey Norton verdraait de geschiedenis als hij beweert dat Guyana geen andere landen bedreigt, terwijl hij weet dat zijn politieke partij in de midden jaren zestig met geweld Surinaams grondgebied, Tigri, is binnengevallen en tot op heden bezet houdt. Het is belangrijk dat de Surinaamse regering deze kwestie op de onderhandelingstafel brengt, zeker nu Guyana zelfs angstig is voor een invasie en annexatie door Venezuela, een aanzienlijk grotere macht dan Guyana. Suriname moet geen onvoorwaardelijke steun verlenen aan Guyana in dit conflict, aangezien zij ook aanspraak maken op ons grondgebied.
Guyana heeft besloten niet langer met Venezuela te onderhandelen over het omstreden Essequibo-gebied en wacht nu op een gerechtelijke uitspraak.
De Guyaanse premier, Mark Phillips, heeft aangekondigd dat er geen verdere gesprekken met de Venezolaanse leider, Maduro, zullen plaatsvinden. Er zal ook geen ontmoeting zijn tussen president Irfaan Ali van Guyana en Maduro.
Guyana wijst het Venezolaanse voorstel af voor een stemmingsproces om het betwiste gebied te claimen. Phillips heeft vertrouwen in een rechtvaardige beslissing van de rechtbank en gelooft dat Essequibo bij Guyana hoort. Hij vermoedt dat de recente ontdekking van olie en gas de interesse van Venezuela heeft aangewakkerd, hoewel Venezuela sinds 1899 geen zeggenschap meer heeft over het gebied.
Phillips roept alle Guyanezen op om zich te verenigen tegen Maduro’s regering en hun grondgebied te verdedigen. Het Guyaanse parlement ondersteunt deze houding, en meent dat de acties van Venezuela onrechtmatig zijn.
De bevolking van Essequibo is nog niet geraadpleegd over hun voorkeur voor aansluiting bij een land of onafhankelijkheid.
Het vraagstuk rond de Essequibo dateert uit de 19e eeuw. Een overeenkomst uit 1899 stelde de grenzen vast, maar Venezuela heeft dit niet geaccepteerd. Met de rijkdommen van het gebied als inzet, heeft deze kwestie lange tijd invloed gehad op de buitenlandse betrekkingen van Guyana sinds haar onafhankelijkheid in 1966.
Er heerst hoop dat de rechtszaak een vreedzaam einde zal maken aan dit langdurige conflict. Guyana wacht geduldig op de beslissing van het hof en een vreedzame afhandeling van het geschil.
De Guyana Defense Force (GDF) krijgt er een nieuwe patrouilleboot bij, de Metal Shark 115 Defiant, om het nationale grondgebied en de groeiende olie- en gasbelangen te beschermen. Deze patrouilleboot, geproduceerd door het Amerikaanse bedrijf Metal Shark Boats, zal zich bij de huidige vloot van acht Metal Shark-patrouillevaartuigen voegen. De versterking van de marinecapaciteiten vindt plaats tegen de achtergrond van oplopende spanningen met Venezuela over de Essequibo-regio.
Ondanks deze aankoop is het slechts een druppel op een hete plaat in vergelijking met het militaire apparaat van Venezuela, dat aanzienlijk groter en beter getraind is. Guyana maakt militair gezien weinig kans in het geval van een confrontatie, behalve met steun van de Verenigde Staten en/of het Verenigd Koninkrijk als voormalige kolonisator.”
