Het Kabinet van de President, de directe medewerkers die hem adviezen geven, zijn laat wakker geworden met de voedselinflatie. Door laat ingrijpen en het volk laten pienaren, terwijl het anders had gekund, heeft de president politieke schade geleden.
Door nalatigheid en gebrek aan empathie is de politieke partij inmiddels bij een groot deel van vooral de niet-traditionele kiezers in ongenade gevallen. Het tij zal binnen de kortste tijd niet keren. Er zijn heel veel getuigenissen van niet-traditionele kiezers van de VHP die aan hebben gegeven in het openbaar waarom ze voor de VHP hadden gestemd. Het gaat vooral om de belofte die door de partij is gedaan om het allemaal goed te maken in het land. Het was een moeilijke belofte, maar niet onmogelijk om na te komen. In juridische termen zou gesproken kunnen worden van een garantie die door de VHP en haar voorname politici was gegeven. Het was een garantie dat het gedaan zou zijn met de armoede die door de voedselinflatie werd geschapen. Deze harde belofte bleek later, en nog steeds, niet te zijn nagekomen. In het algemeen kan een persoon iets waartoe hij zich verbonden heeft, verschoond zijn van veroordeling tot wanprestatie als hij een beroep kan doen op overmacht.
Overmacht vrijwaart degene die zich verbonden heeft voor aansprakelijkheid tegen schade door wanprestatie. Echter is het wel zo dat in geval van een garantie, het moeilijker wordt voor degene die de belofte heeft gedaan. Het is bij een garantie nagenoeg onmogelijk om bij een garantie een beroep te doen op overmacht. De regering zou dus daarom geen enkel beroep kunnen doen op overmacht voor het niet nakomen van haar belofte.
Wij hebben aangegeven dat de regering alvast een aantal basisbehoeften voor de burger veilig kon stellen door deze goederen en diensten zelf, zonder tussenpersonen, aan de man te brengen. Het ging dan om etenswaren (staple food), melk, babyvoeding, medicijnen en medische zorg en voorzieningen voor schoolkinderen (vervoer, kleding en schoeisel, schoolontbijt en –lunch en vrijstelling van inschrijfgeld). Dit dient aangevuld te worden met pakketten voor personen die geheel arbeidsongeschikt of extreem hulpbehoeftig zijn.
Van de VHP wordt vaak beweerd dat het een partij is van de rijke kapitalisten, de ondernemers en vooral de handelaren. Wanneer de regering bijvoorbeeld zelf een aantal goederen voor het volk invoerrechtenvrij importeert en deze middels eigen winkels aan de man brengt, dan wordt geklaagd dat er een oneerlijke concurrentie ontstaat. Maar dit is niet helemaal waar. Deze feitelijke concurrentie is toegestaan in het algemeen belang, bijvoorbeeld om ondervoeding, ziekte en petty crime (vanwege armoede) te voorkomen.
De regering kan Surinaamse rijst, melk, vis en kippenvlees subsidiëren in haar winkels ten verkoop aanbieden. De regering kan meel, aardappelen, suiker, kip, gezonde kookolie en bonensoorten invoerrechtenvrij importeren en deze in haar winkels ten verkoop aanbieden. Deze winkels moeten goed georganiseerd worden door professionals op kosten van de staat. Afrikaanse en Aziatische toestanden moeten worden voorkomen: bijvoorbeeld de lange rijen. Men moet werken met een beurten- en een afsprakensysteem bij pakketten en bij de overheidswinkels. Deze moeten in voldoende mate aanwezig zijn. Bepaalde winkels en supermarkten kunnen deze functie overnemen. De regering heeft nu pas besloten om soortgelijke maatregelen te treffen. Dat betekent dus dat het wel kan.
Minder gepast is de reactie van de vereniging van kleine winkeliers in de media die het meent te willen opnemen voor de tussenpersonen tussen de import en de kleinhandel, met name de salespersonen. Wij vinden dat de winkeliers geen belang hebben om op te komen voor de belangen van de salesman. Wij weten wel dat hoe meer schakels er zijn tussen de importeur en de kleinhandel, hoe meer commissies erbij komen en hoe onoverzichtelijke het wordt voor inspecteurs om winstmarges te controleren. Wij weten dat in de hele keten misbruik wordt gemaakt vanwege de vele tussenschakels en dat daardoor er hogere prijzen worden in rekening gebracht. De kans is groot door de onoverzichtelijkheid en de verleiding dat niet gehouden wordt aan de winstmarges.
De Surinaamse regering had veel eerder maatregelen moeten treffen, dus een beleid uitvoeren dat niet zo vriendelijk is voor de kleinhandel, dus concurreren met de import en de kleinhandel. De importeurs, de distributeurs en de zelfstandige salespersonen kunnen heel gemakkelijk tot de belangrijkste sponsoren behoren van partijen. Een partij kan stevige sponsoren hebben en veel campagnemateriaal gebruiken, maar het is geen garantie voor verkiezingswinst als de kiezers er niet zijn.
Tot op zekere hoogte zijn enige kiezers te overhalen met spiegeltjes en kraaltjes maar op grote schaal is het onmogelijk. Als een partij moet kiezen tussen sponsors en kiezers, dan kiest men liever de kiezers.
We hopen dat het de president lukt om het humane gezicht dat hij na 2 jaar heeft verloren, terug te krijgen. Het zal heel moeilijk gaan, omdat mensen moeite hebben om te eten en te drinken. Er is een behoorlijke exodus ook op gang gekomen, ouders blijven achter omdat de kinderen hen verlaten. De regering heeft gewoon de voedselinflatie verwaarloosd en daardoor een inhumaan gezicht gekregen. Dat doet een beetje denken aan de Franse Revolutie.
In het geheel moet niet worden onderschat de grote wanprestatie vanuit SoZaCo. De minister van SoZaVo en zijn kaderleden hebben de president in de steek gelaten. Men is niet met ideeën gekomen om het volk tegemoet te komen en te beschermen tegen de voedselinflatie. Het innovatieve deel van het sociale programma is overgelaten aan de president en dat is een kwalijke zaak van Sozavo. Straks krijgt de president dan het verwijt dat hij alles van ministeries naar zich toetrekt, maar een andere keus wordt hem niet gelaten.
Nu wordt het interessant om na te gaan hoe ver de president met zijn goederen wil gaan. Een grote uitdaging is de kleinzieligheid waarmee de politieke partijen behept zijn: corruptie kan straks dit programma gaan torpederen.
