In de verwoestende Israëlische agressie tegen het Palestijnse volk in Gaza en de Westelijke Jordaanoever is het dodental gestegen naar minstens 9.883, en er zijn ruim 26.000 gewonden gevallen.
Het ministerie van Volksgezondheid van Palestina heeft in een verklaring gemeld, dat het aantal doden in de Gazastrook is gestegen tot 9.730, terwijl het dodental op de Westelijke Jordaanoever is gestegen naar 153.
Bovendien zijn volgens het ministerie ongeveer 25.000 Palestijnen gewond geraakt in Gaza, en bijna 2.200 anderen op de Westelijke Jordaanoever.
Schokkend genoeg werden op 29 oktober naar verluidt ongeveer 1.950 Palestijnen, waaronder minstens 1.050 kinderen, vermist en zitten ze mogelijk vast onder het puin, wachtend op redding.
Van de 35 ziekenhuizen in Gaza zijn er momenteel 16 buiten dienst als gevolg van de Israëlische bombardementscampagne en een tekort aan brandstofvoorraden.
Vrijheidsloop Suriname
Op vrijdag 3 november hebben religieuze en maatschappelijke organisaties in Suriname, verenigd in Het Platform Gerechtigheid Palestina, een vrijheidsloop gehouden tegen het barbaarse geweld dat de staat Israël uitvoert op onschuldige burgers.
Velen hadden gehoor gegeven aan deze oproep.
Tijdens de samenkomst boden ze een petitie aan de voorzitter van de Nationale Assemblee, Marinus Bee, aan.
Los van het blootleggen van de gruwelijke misdaden hebben ze de regering opgeroepen om de staat Israël onmiddellijk te manen tot een staakt-het-vuren en het onvoorwaardelijk toelaten van humanitaire hulp voor de Palestijnse bevolking.
Ondanks deze oproep tot actie, zwijgt de uitvoerende macht tot op heden en heeft nagelaten de staat Israël te vragen om een staakt-het-vuren.
Dit heeft velen in verwarring gebracht, en critici vragen zich af wat de waarde is van een “dood” Palestijns kind voor deze regering.
Tot dusver heeft alleen de politieke partij Pertjajah Luhur vanaf het begin het geweld afgekeurd en beëindiging ervan gevraagd. Hoewel ze veel sympathie heeft verworven, is ze niet in staat geweest om de regering te dwingen tot actie.
Het is hartverscheurend dat in Suriname, waar leiders vrede prediken, en de wereld in 29 dagen van genocide getuige is geweest, er geen eenvoudige oproep is gedaan om een staakt-het-vuren van Israël te eisen. De opgekropte gevoelens van de Surinaamse bevolking, ook aan de vooravond van Divali, doen velen zich afvragen dat ze hen wel tegen komen op 25 mei 2025, wanneer de verkiezingen worden gehouden.
