Hoewel de Nationale Partij Suriname (NPS) niet langer gezien kan worden als een grote politieke partij, kan zij wel trots zijn op haar roemrijke verleden. Het waren de tijden onder het presidentschap van Ronald Venetiaan die ons land tot driemaal toe leidde.
In het verleden heeft de NPS door haar machtspositie het buitenlands beleid vaker bepaald met behulp van haar model van harmonie en non-interventie. Na 26 dagen van eenzijdige en intense bombardementen waarbij onschuldige burgers in Gaza slachtoffer werden, blijft ook de Nationale Partij Suriname stil. Onder leiding van Gregory Rusland heeft de partij tot dusverre nog geen nieuw elan weten te brengen.
Critici zijn van mening dat onder deze voorzitter er mogelijk steun is voor het recht van Israël om zichzelf te verdedigen, waardoor de partij de “moord”acties van Israël in conflictsituaties oogluikend toestaat door haar stilzwijgen. Deze critici geloven ook dat het conflict te complex is vanuit geopolitiek oogpunt en dat Israël wordt bedreigd door verschillende vijandige groeperingen in de regio. Hierdoor kan de partij ervoor kiezen om geen standpunt in te nemen om de delicate balans te behouden.
Een andere mogelijkheid is dat de partij strategisch ervoor kiest om geen standpunt in te nemen en gelooft dat het benadrukken van binnenlands beleid en problemen belangrijker is voor hun kiezers dan het uitspreken over internationale conflicten. Hoewel de Nationale Partij Suriname voornamelijk een christelijk georiënteerde politieke partij is, heeft ze in het verleden geprobeerd om een gedegen islamitische vertegenwoordiging binnen haar gelederen te hebben, hoewel dit momenteel niet meer het geval is.
Critici vinden dat de partij, ongeacht haar religieuze grondslag, zich altijd moet richten op vrede en verzoening onder de mensheid, waarin ze in deze tot op heden te kort schiet.
Zolang de Nationale Partij Suriname geen standpunt inneemt, zullen anderen hun eigen interpretatie van de situatie behouden, aangezien de standpunten en argumenten van de partij ontbreken. De NPS zal moeten beslissen hoeveel waarde zij hecht aan de doden in Gaza ten opzichte van andere slachtoffers over de hele wereld. Het is bekend dat elke 10 minuten een kind sterft als gevolg van de aanvallen van Israël.
Het dodental als gevolg van Israëls eenzijdige oorlog met hun moderne militaire apparatuur tegen onschuldige burgers in Gaza is opgelopen tot 8.525 Palestijnen, waarvan 3.542 doden.
Chili en Colombia hebben hun ambassadeurs teruggetrokken uit Israël en Bolivia heeft alle betrekkingen met het land verbroken. Deze landen hebben gekozen voor de mensheid en uiten hun bezorgdheid over de acties van Israël, waarbij zij het land beschuldigen van schending van het internationaal humanitair recht. Ze eisen een onmiddellijke stopzetting van de gevechten en roepen op tot de vrijlating van personen die door Hamas worden vastgehouden.
Onze eigen regering blijft zwijgen en weigert Israël een staakt-het-vuren op te leggen om zo het recht op leven een kans te geven. Deze houding laat een bittere nasmaak achter en staat in contrast met het volk dat vrede en tolerantie nastreeft.
Alle islamitische organisaties hebben hun ongenoegen reeds geuit aan de regering en hun wensen voorgelegd.
Als klein land kunnen we onmogelijk in de geschiedenis ingaan zonder ons afkeurend uit te spreken tegen deze inhumane en massale slachting via onze stem binnen internationale organisaties.
De hele wereld protesteert tegen de moorden van het Israëlische leger, maar de staat Israël heeft met hun premier Netanyahu als “slager” van Gaza al aangegeven dat ze niet zullen stoppen met hun aanvallen.
Vredesmars
Op vrijdag 3 november zal er in ons land een vredesmars plaatsvinden tegen genocide, bezetting en voor de vrijheid van Palestina. Dit zal symbolische betekenis hebben, maar zal ook internationaal worden opgemerkt en een signaal geven aan de huidige regering over haar verkeerde houding ten opzichte van deze kwestie.
