De beslissingen over rijst in India hebben invloed op de prijzen
De voedselprijzen stegen dit jaar in economisch achtergestelde landen als gevolg van drie belangrijke gebeurtenissen: de Russische acties in Oekraïne die de graanhandel in de Zwarte Zee beïnvloedden, het begin van het El Niño-weerpatroon dat de mondiale oogstverstoringen veroorzaakte, en de introductie van nieuw binnenlands beleid door India.
In de aanloop naar de verkiezingen legde India, bezorgd over de fluctuerende graanprijzen, beperkingen en heffingen op aan de export van rijst en tarwe. Gezien de belangrijke rol van India op de mondiale rijstmarkt, die ongeveer 40% van de handel in handen heeft, hadden deze veranderingen mondiale gevolgen.
In september stegen de rijstprijzen met 28% ten opzichte van het voorgaande jaar en bereikten ze een piek in 15 jaar. Soortgelijke prijsstijgingen werden waargenomen in 2008, toen landen, waaronder India, hun exporten aan banden legden vanwege zorgen over de inflatie voorafgaand aan de verkiezingen.
Dergelijk beleid heeft niet alleen gevolgen voor de wereldeconomieën, maar ook voor de Indiase boeren, die in tijden van hoge prijzen de verkoop aan internationale markten mislopen.
Hoewel India zich probeert te onderscheiden van westerse landen en China, hebben de exportbeperkingen negatieve gevolgen gehad, vooral in Afrikaanse landen die in 2022 veel rijst uit India betrekken, wat heeft geleid tot hogere kosten van levensonderhoud.
De voedselcrisis van 2007-2008 dient als waarschuwing, waarbij de stijgende prijzen de groei van de Afrikaanse landen belemmeren.
De houding van India op de rijstmarkt heeft onmiskenbaar grote gevolgen. Andere landen, zoals Vietnam en Argentinië, hebben op soortgelijke wijze gehandeld, maar de omvang van India’s invloed is opmerkelijk.
Hoewel het hun bedoeling is om binnenlandse boeren te beschermen en de betaalbaarheid te garanderen, is er sprake van een evenwichtsoefening tussen binnenlandse zorgen en mondiale verantwoordelijkheid. Uiteindelijk streeft India ernaar een open handel te bevorderen, vooral voor essentiële zaken, en daarbij de ernstige behoeften van de meest kwetsbaren ter wereld te erkennen.
