“De weg naar iemands hart is naar iemands buik, dat is iets dat ik heel vaak heb gemerkt”, zegt Dok. Hij is chef-kok en geeft aan dat hij zijn werk vol liefde en aandacht doet. Het is niet een ieder gegund werk te doen waarvan je houdt, waar je je goed in voelt en waarvan je ziet dat anderen genieten. Het was ook niet makkelijk te worden wat ik vandaag ben. Elk beroep, baan heeft een uitdaging. maar dat is de kunst, je gaat die uitdaging moeten aangaan om te kijken hoe jij zelf in elkaar zit”, aldus Dok.
“Ik dacht helemaal niet aan chef worden of een man in een keuken. Ik hoorde vroeger dat koken vrouwenwerk is, maar als een man kookt proef je ook wel een verschil, een ieder heeft zijn of haar eigen mening. Mijn ouders zijn mijn grote ondersteuning geweest, maar voor mijn vader was het wel een uitdaging. Ik kreeg vaak auto’s of een bal van mijn vader om mij meer bezig te houden met dingen die jongens doen, omdat hij mij vaak met mijn oma en moeder bezig zag. Hij werd bang dat ik een andere weg zou kiezen wat leven of relatie betreft, maar dat was het helemaal niet. Het is vaak niet wat ouders denken dat kinderen in hun gedachten hebben. Ik had en heb interesse in koken en dat wisten mijn moeder en oma ook. Altijd werd er lekkernij gemaakt en ik was er niet alleen om te proeven, maar ook om te leren en zelfs iets te maken”, aldus Dok.
“Ik besloot in het buitenland met enkele dingen mee te doen en heb het met succes behaald. Het was wel een periode van vallen en opstaan, maar ik heb het niet opgegeven. Ik heb juist ook heel wat dingen erbij geleerd. Ik heb heel wat moeten doorstaan en ook enkel momenten gekregen waarop dingen niet goed zijn gegaan, maar dat zijn allemaal uitdagingen. Ook het vinden van werk werd moeilijk, ik wist niet wat ik in het begin wilde en toen ik het wist kreeg ik nog meer uitdagingen op mijn pad. Er zijn aan het eind toch veel heren die interesse hebben in koken of bakken. Niet veel mensen denken meer ouderwets en dat is heel leuk. De tijd verandert en mannen zowel vrouwen leren van elkaar en met elkaar om te gaan. Zo gaat het ook bij moeder en kind of vader en kind, beide leren van elkaar en leren elkaar kennen, maar ondersteunen is het beste. Niets geeft je de wil om bepaalde uitdagingen aan te gaan dan de ondersteuning van je ouders of je gezin”, benadrukt Dok.
“Het maakt mij heel blij om iemands gezicht of de uitdrukking te zien na het happen van een van mijn gerechten. En de complimentjes doen mij ook goed, het leukste is dat mijn vader mij nu vaak belt en vraagt wanneer ik voor hem ga koken. Ik wil in mijn geboorteland iets doen, maar dat gaat zeker wel veel tijd kosten, maar beetjes bij beetjes ga ik wel mijn eigen ding hebben. Maar ik reis, heb mijn gezin en geniet met mijn ouders. Ik hoop dat vele ouders anders over bepaalde dingen denken. Ga niet altijd ervan uit, dat je kind een verkeerde pad neemt, observeer eerst en ondersteun. Als het werkelijk verkeerd is, dan pak het anders aan, praten en elkaar helpen is de sleutel. Je komt niet vaak een baan tegen waarvan jij houdt of waarin je je goed voelt, maar als je die hebt, maak er goed gebruik van en waardeer het”, adviseert Dok.
“Lekker eten is iets dat heel veel mensen doen, maar te veel is ook niet goed, let ook op je gezondheid en op die van je naasten.”
TM
