Venezuela eist driekwart van het grondgebied van Guyana op, bekend als het Essequibo-gebied. Beide landen vinden dat het gebied hen toebehoort. Venezuela claimt tweederde van zijn landmassa, alles ten westen van de Essequibo-rivier.
Het geschil gaat terug tot de koloniale tijd en escaleerde kort nadat Venezuela in de 19e eeuw onafhankelijk werd van Spanje.
Guyana erfde zijn positie van het Britse rijk. Het risico is niet dat Venezuela al zijn claims kan waarmaken, maar eerder dat het land zijn territoriale wateren en exclusieve economische zones afbakent.
Dit conflict begon niet onder de huidige Venezolaanse president Maduro, maar al onder wijlen president Hugo Chavez.
Er speelt ook een conflict tussen ExxonMobil en Venezuela, sinds de nationalisaties onder wijlen president Hugo Chavez, waar nu het geschil over Essequibo bij betrokken is. In 2018 onderschepte de Venezolaanse marine een verkenningsschip van ExxonMobil in betwiste wateren, terwijl het seismisch onderzoek uitvoerde. In 2019 verbood ExxonMobil het gebruik van elk schip dat Venezolaanse havens had bezocht, wat verder ging dan de bestaande Amerikaanse sancties.
Een arm en geïsoleerd Venezuela moet het niet alleen opnemen tegen Georgetown, maar ook tegen een vastberaden CARICOM en de VS.
Guyana kan militair niet op tegen het leger van Venezuela. Venezuela kan zich echter ook geen oorlog permitteren, omdat het de financiële middelen niet heeft om een langdurig conflict te financieren. Overigens heeft de VS delen van de sancties tegen Venezuela opgeheven in ruil voor eerlijke verkiezingen volgend jaar. In geval van gewapend conflict zal de VS ongetwijfeld Guyana te hulp schieten vanwege de Guyanese olievoorraden, waar de Amerikaanse oliemaatschappij ExxonMobil opereert.
Chevron CVX -6,7% is ook bezig met het uitbreiden van zijn activiteiten in Venezuela, vooral omdat het land streeft naar een verdere versoepeling van Amerikaanse sancties. Zou de oliereus in een hoogspanningssituatie gedwongen kunnen worden om tussen de twee Zuid-Amerikaanse landen te kiezen? ‘Olie is voor 90% geopolitiek’, zei een leider uit de sector ooit.
De historische regio van de “Guyana’s” (of Guyana’s, kies maar) wordt een hotspot voor conventionele olie en gas, zowel op land als op zee, van Suriname tot aan de Orinocogordel in Venezuela. Deze categorie fossiele brandstoffen vereist grote langetermijninvesteringen, het soort investeringen dat het meest behoefte heeft aan veiligheid en stabiliteit. Amerikaanse, Chinese en Europese oliereuzen zijn al druk bezig om hun plaats in te nemen.
Een gewapend conflict kan ertoe leiden dat de Surinaamse oliewinning door de Franse maatschappij TOTAL wordt uitgesteld, omdat zij het risico niet willen nemen om te investeren in een oorlogsgebied. Dit zal verstrekkende gevolgen hebben voor ons land, omdat dit onze enige directe hoop is om uit de economische malaise te komen, aangezien andere opties niet voor de hand liggen.
Caricom, waar ons land lid van is, heeft verklaard dat het voorgestelde referendum “geen geldigheid, betekenis of status heeft in het internationaal recht met betrekking tot deze controverse.” Caricom ondersteunt ondubbelzinnig de territoriale integriteit van Guyana. Venezuela wil in hun land een referendum houden om te bepalen of ze het gebied moeten annexeren.
TIGRI
Guyana houdt ons gebied al sinds de jaren zestig gewapend bezet. Onze regeringen zijn niet verder gekomen dan een gemengde commissie die tot op heden geen enkel resultaat heeft behaald. Velen vragen zich af waarom wij ons dispuut met Guyana niet op tafel brengen en ook het geval van Venezuela als onderhandelingsbron gebruiken. Nu voelt Guyana zelf ook wat het betekent om mogelijk bezet te worden door een buurland.
Vele Surinamers springen op als er een verkeerde landkaart wordt getoond, zelf ondernemen we geen enkele internationale actie. Ook binnen CARICOM en de OAS, waar we lid van zijn. Guyana daarentegen heeft een scherper buitenlands beleid dan wij en in dat opzicht zitten zowel de oppositie als de coalitie op één lijn.
Ze hebben bijvoorbeeld ons land betrokken in het maritiem geschil bij het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (UNCLOS) en hebben deze zaak gewonnen, waardoor ze het zeegebied hebben gekregen waar nu olie is gevonden.
Velen vinden dat veel mensen die het politiek beleid in ons land bepalen, niet geïnteresseerd zijn in Suriname, omdat ze met één been in een ander land wonen, voornamelijk Nederland. Politiek is voor velen in ons land een mooie bezigheid, vandaar dat ze zich nauwelijks nationaal kunnen opstellen.
