Het blijkt dat Suriname bilateraal en als onderdeel van Caricom de Guyanezen steunt in hun verzoek dat het Essequibo-gebied aan hen toebehoort. Venezuela beweert echter iets anders.
Guyana, een voormalige Nederlandse en Britse kolonie, beweert dat de grens met Venezuela in 1899 is vastgesteld door een arbitragetribunaal.
Maar, Venezuela beweert dat de Essequibo-rivier ten oosten van de regio een natuurlijke grens vormt die erkend werd bij de onafhankelijkheid van Spanje.
Het geschil, dat momenteel bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag ligt, escaleerde na de eerste olievondst van ExxonMobil daar acht jaar geleden.
In het recentste standpunt heeft Venezuela aangekondigd dat het op 3 december een referendum zal houden over het al dan niet annexeren van het gebied.
Guyana heeft in de jaren zestig een gewapende inval in ons land gedaan. Ze bezet Surinaams grondgebied Tigri. De Guyanezen beweren dat het hun gebied is, terwijl Suriname beweert dat het van haar is. Geen enkele Surinaamse regering heeft serieus iets gedaan om deze gewapende bezetting van ons grondgebied aan te pakken.
Het is nooit verder gegaan dan een gemengde Guyanese en Surinaamse commissie die steeds op een dood spoor terecht komt.
Ook binnen de Caricom heeft Suriname geen druk uitgeoefend om deze bezetting ongedaan te maken. Suriname heeft zelfs niet gevraagd om op zijn minst een status quo te bereiken en de Guyanese militairen van haar grondgebied te laten vertrekken, en te wachten op een vreedzame oplossing.
De Guyanezen weten als bezetters dat hoe langer ze op Surinaams grondgebied blijven, des te sterker hun claim wordt en niemand iets zegt.
Internationaal gezien beginnen mensen ook te geloven dat het van Guyana is, wat te zien is aan de internationale landkaarten die worden uitgegeven.
Suriname zou dit moment van angst dat er nu heerst over een mogelijke annexatie van het Essequibo-gebied door Venezuela moeten aangrijpen om ook de bezetting van een deel van Suriname door Guyana op de bespreektafel te leggen.
Vanwege de agressieve houding van Guyana jegens ons, zouden we ons ten minste moeten onthouden van een stemming binnen de Caricom tegen Venezuela. Venezuela heeft aangekondigd dat het op 3 december een referendum zal houden over het al dan niet annexeren van het gebied.
Zowel de oppositie als de coalitie zijn het hierover eens en het ziet ernaar uit dat de uitspraak zal zijn om het gebied te annexeren. Men zal het er niet mee oneens zijn, omdat men niet bestempeld wil worden als landverraders. Guyana heeft de volksraadpleging illegaal genoemd, met steun van de Caribische Gemeenschap (Caricom) en de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS).
Suriname heeft haar bezetting door Guyana nooit voorgelegd aan de Caribische Gemeenschap en de OAS, maar Suriname schreeuwt wel luidkeels dat het haar gebied is. Maar, zo werkt diplomatie niet en dit moet worden vastgelegd, wat tot op heden niet is gebeurd.
Venezuela heeft momenteel 200 militairen in het grensgebied gestationeerd, wat Caracas aanduidt als maatregel tegen illegale mijnbouw. Caricom verklaarde woensdag dat het geplande referendum “geen geldigheid, betekenis of status heeft in het internationaal recht” en voegde eraan toe dat het “vurig hoopt dat Venezuela niet het vooruitzicht op het gebruik van geweld of militaire middelen opwekt.”
Het referendum zal de Venezolanen ook vragen hun mening te geven over de vraag of Caracas het Internationaal Gerechtshof al dan niet moet erkennen.
Suriname laat opnieuw een kans voorbijgaan om goede onderhandelingen te voeren over de bezetting van haar land door Guyana dat ook grenst aan Venezuela.
