Milieu- en natuurbeschermingsorganisatie in Suriname vinden dat er van overheidswege meer transparantie gegeven moet worden rond plannen voor grootschalige landbouw in delen van primair bos in Suriname door Mennonieten. Sinds vorig jaar gaan berichten rond over de vestiging van Mennonieten in Suriname. De milieu- en natuurbeschermingsorganisaties vinden dat er conform de Milieu Raamwet van 2020 er een gedegen analyse en studie gemaakt moet worden op de milieu- en sociale gevolgen van grootschalige landbouw in primair bos.
Omdat tevergeefs gepoogd is om meer openheid van de regering te krijgen omtrent de grootschalige landbouwplannen van de Mennonieten, hebben de organisaties besloten om vrijdag op een persbijeenkomst de samenleving te informeren over de bedreigingen die de voorgestelde werkwijze bij grootschalige landbouw zal hebben op het Surinaams bos.
Er werden voorbeelden aangehaald van nadelige sociale- en milieugevolgen van grootschalige landbouwactiviteiten van Mennonieten in landen als Paraguay, Bolivia, Peru en Colombia. Grootschalige ontbossing ten behoeve van grootschalige landbouw heeft in die landen grote schade aangericht aan het milieu, zoals watervervuiling en bosbranden. De aanwezigheid van Mennonieten met hun grootschalige landbouwactiviteiten in de buurt van natuurgebieden van inheemsen en tribale volken hebben in die landen ook voor grote spanningen en conflicten geleid.
HFLD-status Suriname
Rudie van Kanten van Tropenbos Suriname, die namens het collectief van groene ngo’s (non-gouvernementele organisaties) een presentatie hield, zei dat grootschalige landbouw in primair bos haaks staat op het beleid van meer dan 92 procent bosbedekking. Suriname behoort tot de 11 landen in de wereld met een hoge bosbedekkingsgraad en lage ontbossing, de zogeheten HFLD-status. Van lage ontbossing wordt gesproken wanneer jaarlijks minder dan 0,2 procent van de bosbedekking verloren gaat. Mede vanwege kleinschalige goudwinningsactiviteiten verliest Suriname jaarlijks tussen de 9.000 en 1.500 hectare bos. Hoewel erg, is dat volgens de spreker nog wel onder de 0,2 procent grens, die voor Suriname gelijk is met ongeveer 30.250 hectare.
Met de grootschalige landbouw van de Mennonieten zouden jaarlijks steeds meer hectares aan bos verloren gaan, hetgeen de HFLD-status van Suriname in gevaar brengt. Ook op het gebied van carbon status zou Suriname zichzelf in de vinger snijden. Het eco-systeem wordt ook ernstig aangetast, met gevaar voor vervuiling en bosbranden.
Milieu- en sociale impact
Het collectief van groene ngo’s dringt er bij de overheid op aan om eerst een gedegen Milieu- en Sociaal Impact Studie (ESIA) te laten verrichten zoals de Milieu Raamwet dat voorschrijft, alvorens tot grootschalige landbouw in primair bos wordt overgegaan. De groene ngo’s zeggen op dit moment geen milieu en sociale analyses te kunnen doen omdat de plannen met betrekking tot grootschalige landbouwplannen van de Mennonieten niet bekend zijn. De overheid zou daar meer transparantie aan de dag moeten leggen. De Mennonieten in andere landen in de regio staan er bekend om dat zij steeds meer tot ontbossing overgaan om aan grootlandbouw te kunnen doen.
Gelet op de bestaande milieuwetgeving kan de overheid zich daar niet afzijdig van houden. Er wordt ook gewezen op het gevaar nu en in de toekomst van spanningen met inheemsen en tribale volken tegen de achtergrond van het grondenrechtenvraagstuk.
De milieu- en natuurbeschermingsorganisaties die gisteren de persbijeenkomst belegden zijn Tropenbos Suriname, Amazon Conservation Team Suriname, Conservation International Suriname, Suriname Alliance For the Environment, het WWF Guianas en Green Growth Suriname.
SS
