“Het leven wordt met de dag moeilijker voor mensen met weinig inkomsten of geen inkomsten, mensen op een bepaalde leeftijd en ook voor alleenstaanden”, zegt Loreen. Zij geeft tijdens een gesprek aan dat het zwaarder is geworden vergeleken met de afgelopen jaren. “Ondanks je een ander werk hebt of zoekt zijn er toch belemmeringen om te verdienen.” Van schoolbuschauffeuse is zij nu eigen ondernemer geworden. “Ik verkoop spullen vanuit het buitenland en doe ook online bestellingen, daarnaast verkoop ik vis en garnalen”, zegt ze. Niet alle ouders kunnen een schoolbus voor hun kinderen permitteren. Ook haar man die schoolbus reed is nu overgeschakeld naar monteurwerkzaamheden. Loreen zegt dat ze genoodzaakt was haar busje te verkopen om de achterstallige lasten te kunnen aflossen.
Mijn man heeft zijn bus gehouden maar in nood gaan wij die ook moeten verkopen. De verkoop gaat ook slap en de bestellingen komen niet optimaal binnen. Je begrijpt dat alles duur is geworden en goedkoop kan ik ook niet zijn. Maar ik blijf hopen dat het goed komt, aldus Loreen.
Een andere burger die alleenstaande vader is benadrukt dat zijn salaris maandelijks bijna niets meer betekent. Ondanks dat ik twee salarissen ontvang zie ik het soms helemaal niet meer zitten. Naast het aflossen van het erf en bouwen heb ik ook nog de kosten van verzekering, voeding, betalen van vervoer, kleding en nog veel meer. Soms zit ik na het werk langs de waterkant met het hoofd in het haar en bidden dat het goed komt voor mij en een ieder. Dankzij mijn moeder hoef ik niet voor oppas te zorgen, maar haar gezondheid gaat met de tijd ook achteruit. Als enige zoon doe ik de kosten ook, zegt de alleenstaande vader. “Nadat ik mijn vrouw heb verloren probeer ik me uiterste best te doen om de mensen om mij heen het beste te geven en naast mij te hebben. Het verlies van nog iemand gaat mij helemaal zwak maken”.
