“Er wonen en werken nog geen Mennonieten in Suriname.” Dat zegt Ruud Souverein van Terra Invest Suriname & Guyana nv tegen de redactie van Dagblad Suriname.
Al enige tijd leidt de komst van een groep Mennonieten in het westen van Suriname tot de nodige vragen en vrees van lokale bewoners voor vernietiging van hun leefgebied.
“Niets is minder waar”
Volgens Souverein is er echter geen vrees onder de lokale bewoners.
“Niets is minder waar. Vanaf het begin hebben wij het traditioneel gezag van de omliggende gebieden geïnformeerd over de bedoelingen en mogelijkheden van de komst van de Mennonieten. Er is bijvoorbeeld gesproken met het traditioneel gezag van Tibiti en er is een bijeenkomst voor de plaatselijke bevolking georganiseerd. Nog niet zo lang geleden is met de granman der Kwinties gesproken. Alle beschreven groepen staan positief tegenover de komst van de Mennonieten, omdat zij het als een terechte kans zien voor de ontwikkeling van hun gebied. Het traditioneel gezag van betrokken gebieden is altijd verzekerd dat Mennonieten zich niet zullen vestigen in gemeenschapsbos en alleen zullen kiezen voor aan te schaffen land in grondhuur met een landbouwbestemming.”
“Mennonieten zijn zeer belangrijke investeerders in grootschalige landbouw in heel Zuid-Amerika”
Het bedrijf Terra Invest Suriname & Guyana nv ondersteunt de Mennonieten in hun streven om zich met een groep te vestigen in Suriname. Op de vraag hoe dit bedrijf betrokken is geraakt bij juist deze specifieke groep, zegt de heer Souverein: “Mijn betrokkenheid met de Mennonieten is simpel: Terra Invest Suriname & Guyana nv is onderdeel van een groep bedrijven in Zuid-Amerika die investeerders begeleid met het zoeken naar land, het beoordelen van land en het begeleiden van aankoop en vestiging. Dit doet de groep al 25 jaar en de Mennonieten zijn zeer belangrijke investeerders in grootschalige landbouw in heel Zuid-Amerika. Mennonieten zijn dus niet de enige klantengroep maar wel een zeer belangrijk onderdeel.”
Circa 35.000 hectare land
Souverein stelt dat er definitief toestemming van de regering is voor de groep Mennonieten om te komen. “We zijn het eens met de regering dat de eerste 50 gezinnen welkom zijn om in Suriname te komen wonen en werken. Deze groep Mennonieten zal op een stuk land van circa 35.000 hectare na ontginning en beplanting per jaar ongeveer 117.000 USD aan de productie en export kunnen bijdragen. Dat is meer dan de huidige totale bijdrage van de agrarische sector in Suriname inclusief de visserij. Wij – Terra Invest Suriname & Guyana nv – en de regering zien dit als een grote kans om bij te dragen aan zeer belangrijke doelstellingen van Suriname: verhoging productie en export, vermindering import binnen Caricom met 25% en een directe ontwikkeling van het binnenland. In veel Zuid-Amerikaanse landen hebben de Mennonieten een bewezen staat van dienst met betrekking tot financiële daadkracht, kennis en ervaring en arbeidsethos”, aldus Souverein.
“Komst omarmd door producenten van kippen en varkens”
Volgens hem wordt de komst van de Mennonieten zelfs omarmd door producenten van kippen en varkens, “omdat zij het als een kans zien om over goedkoper vee- en kippenvoer te kunnen beschikken”.
“Alleen land met landbouwbestemming”
Souverein: “Waar precies en met hoeveel hectare de Mennonieten in gebruik willen en zullen nemen is nog steeds niet bekend. Het streven is om te starten met circa 30.000 – 50.000 hectare. Er is een aantal opties en zo lang hier niet definitief duidelijk is of er landbouwgrond in grondhuur kan worden gekocht, zal hierover geen detailinformatie worden verstrekt. Wel zeker is dat Mennonieten alleen land zullen kopen met een landbouwbestemming, land waarover dus al de beslissing is genomen dat het ten dienste van landbouw moet komen te staan. Wij hopen dat in het eerste kwartaal van 2024 er duidelijkheid ontstaat.”
“Geruchten als zouden de Mennonieten ook interesse hebben in land of al land hebben gekregen in het Nassau Gebergte kan naar het land der fabelen verwezen worden”, aldus Souverein.
“De regering bepaalt welke grond, niet de Mennonieten”
Hij reageert ook op het issue rond de vrees die er is onder lokale bewoners, dat de komst van de Mennonieten gaat leiden tot houtkap en dat dus grote delen van hun bos vernietigd zal worden. Volgens Souverein is het de regering die bepaalt welke grond ter beschikking wordt gesteld voor landbouw, en niet de Mennonieten.
“Het zou goed zijn om te constateren dat de Surinaamse regering een leidende rol heeft met betrekking tot het ter beschikking stellen van land voor landbouw. Het zijn nièt de Mennonieten die bepalen waar en hoeveel land voor landbouw ter beschikking wordt gesteld. Bij verschillende gelegenheden heeft de president van Suriname gesteld, dat meer land voor de landbouw cruciaal is om de eenzijdige economie te transformeren in een economie waar productie en landbouw leidende sectoren zijn.
Vanuit mijn planologische achtergrond heb ik ook in verschillende media aangegeven, dat wil Suriname belangrijke doelstellingen als productieverhoging, verhoging export, verlaging import, voedselschuur Caricom worden, bijdragen aan vermindering import in Caricom en met name ontwikkeling van het binnenland, er land beschikbaar zal moeten komen.”
Twee procent
“Ik heb geconstateerd dat als Suriname 2% van haar landoppervlak ter beschikking zou stellen voor extra grootschalige landbouwactiviteiten het zou gaan om 384.000 hectare. Suriname zal dan nog altijd 91% bos hebben en nummer 1 van de wereld blijven. Zonder die 2% is ontwikkeling niet mogelijk in de productie- en agrarische sector en het binnenland kan zich niet ontwikkelen. In het binnenland zal men dus bezig blijven met de zeer schadelijke kleinschalige mijnbouwactiviteiten en jongeren zullen blijven wegtrekken. Een op planologische gronden gerichte en controleerbare toekenning van landbouwgronden is dus cruciaal voor de duurzame ontwikkeling van Suriname. Met die 384.000 hectare zijn ervaren en professionele grootschalige landbouwers in staat per jaar 1 miljard aan de productie en export toe te voegen.”
“Erg hypocriet”
Souverein zegt het “erg hypocriet” te vinden “als andere landen en vaak door buitenlandse NGO’s aangestuurde organisaties in Suriname, Suriname verwijten zouden maken over gerichte ontbossing”. “Al die landen hebben hun economische ontwikkeling ‘gefinancierd’ met ontbossing (vooral ook in Europa) en zouden Suriname verwijten om nummer 1 in de wereld van hoeveelheid bos op het totaaloppervlakte te blijven, maar wel een klein stukje te willen gebruiken voor duurzame ontwikkeling. Kiezen voor 2% extra land voor de landbouw is dus een bewuste keuze van de regering voor duurzame ontwikkeling, een keuze die wij van harte ondersteunen.”
PK
