Het blijkt dat ons land via de minister van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking Albert Ramdin, het enige land in de Caricom is dat de aanvallen van Hamas heeft veroordeeld als terroristische acties. Het is niet bekend of dit ook het standpunt is van de president. Binnen de coalitie heeft vooralsnog de politieke partij van Salam Somohardjo de aanvallen veroordeeld, maar heeft Hamas niet als een terroristische organisatie bestempeld. Ze zegt dat dit een van de vele excessen is van de 50 jaar durende Israëlische bezetting en onderdrukking van de Palestijnen.
Tekortgeschoten
Albert Ramdin is weer tekortgeschoten om de 50 jaar durende bezetting en onderdrukking expliciet te veroordelen, waarbij door de jaren heen duizenden doden zijn gevallen onder de Palestijnen. Eveneens heeft hij niet herhaald dat Suriname de staat Palestina heeft erkend tijdens de regering van Desi Bouterse.
In een eerder persbericht heeft Ramdin laten doorschemeren alsof de Caribische regio een gezamenlijk standpunt heeft ingenomen en de aanvallen van Hamas als terroristische acties heeft bestempeld, wat niet overeenkomt met de waarheid. De samenleving is verward door deze uitgangspunten van Ramdin, vooral omdat hij lijkt te handelen alsof hij namens de president spreekt, en dit heeft geleid tot onduidelijkheid in het Surinaamse beleid.
Het plan om een ambassade te openen in Jeruzalem zonder medeweten van de bevolking en het parlement heeft de moslimgemeenschap verontrust. De Assemblee heeft hier een stokje voor gestoken en dit heeft de volledige moslimgemeenschap in rep en roer gebracht. Dit standpunt staat ook lijnrecht tegenover het standpunt van de Organisatie van Islamitische Landen (OIC), die de aanval eerder als een aanval heeft bestempeld en niet als een terroristische actie.
Wisselende standpunten
De wisselende standpunten van Ramdin, die ook namens de president lijkt te spreken, hebben veel ophef veroorzaakt in de gemeenschap. De Surinaamse samenleving is doorgaans vreedzaam en heeft altijd zowel de staat Israël als het feit dat deze staat zich moet terugtrekken uit de bezette gebieden erkend. In Guyana hebben zondag vreedzame protesten plaatsgevonden tegen het grootschalige geweld van het Israëlische leger tegen een ongewapende bevolking in Gaza, en wereldwijd zijn er protesten gehouden.
Deze standpunten van Ramdin zullen gevolgen hebben voor de politieke partij VHP, waar meer dan 20% van de stemmers mogelijk hun stem niet op zullen uitbrengen vanwege de wisselvallige houding van de partij in de Palestijnse kwestie. Hoewel velen dit niet openlijk zeggen, wordt deze boodschap nu verspreid via de moskeeën.
Het aanhoudende conflict tussen Israël en Hamas heeft internationale reacties uitgelokt. Le Grand Continent, een Franse nieuwszender, heeft gemeld dat 62 landen Israël steunen. Het grootste deel van deze steun komt van Europese landen.
De Verenigde Staten doet echter haar uiterste best in hun steun. President Joe Biden heeft zich ertoe verbonden ‘alle passende steun’ te bieden. Om deze toewijding kracht bij te zetten, heeft de VS twee vliegdekschepen, de USS Gerald R. Ford en de USS Dwight D. Eisenhower, naar de regio gestuurd.
Omgekeerd pleit Brazilië voor een vreedzame oplossing.
De regering richt zich op het opzetten van humanitaire corridors. Deze routes zouden burgers in staat stellen conflictgebieden veilig te verlaten.
Ook andere landen kiezen partij.
Landen als Duitsland, Argentinië en Australië hebben bijvoorbeeld hun steun aan Israël aangekondigd.
Ondertussen steunen landen als Afghanistan, Algerije en Iran Hamas.
Er is ook een derde groep die oproept tot de-escalatie van militaire activiteiten.Deze groep omvat Zuid-Afrika, Bolivia en Rusland.
Deze landen steunen Israël noch Hamas. In plaats daarvan pleiten ze voor vrede en een vermindering van de gevechten.
Samenvattend is het conflict tussen Israël en Hamas niet alleen een regionale kwestie; het is een mondiale zorg geworden. Landen over de hele wereld reageren op verschillende manieren, wat de internationale implicaties van het conflict weerspiegelt. Deze situatie laat zien hoe onderling verbonden de wereld is geworden, omdat landen zich gedwongen voelen een standpunt in te nemen of te pleiten voor vrede.
