Het is nu meer dan 3 jaar geleden dat de regering Santokhi/Brunswijk met veel fanfare, goede moed en veel opgeblazen vertrouwen het roer overnam van de regering Bouterse/Adhin. De goede moed en het vertrouwen verdwenen al heel snel als sneeuw voor de zon door de vele misstanden die vrijwel direct de kop opstaken bij hun aantreden.
Misstanden die juist Santokhi had beloofd te bestrijden. Waar iedereen ervan uitging dat de VHP vele deskundigen in huis had en Santokhi beloofd had gebruik te maken van deskundigheid in binnen- buitenland, bleek al gauw dat de eigen enge agenda van Santokhi en zijn onvermijdelijke vrouw daar geen ruimte voor liet. Ook de belachelijke racistische uitspraak van Ori ‘alleen Hindoestanen kunnen ontwikkeling brengen in Suriname’, is nimmer door de president gecorrigeerd. Na 3 jaar aantoonbaar ondeskundig regeringsbeleid, de vele misstanden en ontelbare corruptie gevallen, mogen we concluderen dat juist het tegendeel waar is.
Dat we van de ABOP niets hoeven te verwachten is een vaststaand feit. Het groepje van Brunswijk mist simpelweg de benodigde intellect en integriteit om een rol van betekenis te spelen in welke regering dan ook. En als er zich al geloofwaardige intellectuelen binnen de partij bevinden, krijgen die geen millimeter ruimte om zich te profileren onder een megalomane en zelfingenomen figuur als Brunswijk.
De ABOP heeft in alle regeringsdeelnames in welke regering dan ook bewezen geen toegevoegde waarde te hebben. Zij worden eerder als een blok aan het been ervaren in politiek Suriname.
Dat in de Surinaamse media en op social media een duidelijke mislukte en door een zweem van corruptie omringende ex-minister van Financiën als “superminister” werd opgehemeld, geeft aan hoe diep wij zijn gevallen in Suriname. De eerste en grootste wanprestatie die Achaibersing leverde als minister van Financiën en ons nu met nog grotere problemen opzadelt, is het doorvoeren van een depreciatie van onze SRD terwijl de SRD al lang gedevalueerd was.
Ondanks waarschuwingen van deskundigen koos Achaibersing voor het loslaten van de wisselkoers (depreciatie) en weigerde hij de SRD te devalueren. Ook de Governor van de Centrale Bank kon de ex-minister van Financiën niet adequaat adviseren vanwege zijn gebrek aan monetaire en financieel-economische kennis.
Aan de ene kant is de keuze voor depreciatie wel te begrijpen. Bij een depreciatie is een stringente boekhouding niet vereist omdat de markt de koers bepaalt. Dit in tegenstelling tot een devaluatie waarbij de financiële huishouding zorgvuldig moet worden bewaakt en bijgestuurd en het toepassen van wet- en regelgeving een kernvoorwaarde is om de koers in lijn te blijven houden.
Ook ontbrak het aan financieel-economisch inzicht bij het onderhandelen met het IMF en werd het Surinaamse volk economisch nog verder in de verdrukking gebracht door de slechte keuzes die Achaibersing en zijn “dreamteam” maakten. En nu wil men vanwege mismanagement een vrijgelaten en op hol geslagen wisselkoers met een valutawet tot stoppen brengen? Zelfs een koe van zondag zal begrijpen dat dit niet gaat werken.
Dit amateuristisch gepruts heeft er nu voor gezorgd dat het volk nu vele malen armer is geworden, de prijzen in de winkels onhoudbaar blijven stijgen en de vlucht van de wisselkoers niet meer te stoppen is. In het bijzonder de positie van de militairen is door het wanbeleid van deze regering ernstig verzwakt en toch begrijpen velen nog steeds niet waarom wij voor een beter en menswaardig bestaan voor de militairen strijden.
Ik heb dagelijks contact met de militairen, ex-militairen, gepensioneerden en het burgerpersoneel en ontvang dagelijks klachten en fotomateriaal over de karige voeding, de gebrekkige uitrusting en het slechte materieel waarmee onze hardwerkende militairen dagelijks mee te maken krijgen. Dagelijks ontberen Surinaamse militairen alles wat zij nodig hebben om hun werk efficiënt te kunnen uitvoeren. Wij willen significante verbetering hierin brengen en voor alle militairen, ex-militairen, gepensioneerden en het burgerpersoneel een menswaardig bestaan bewerkstelligen.
Door al deze negatieve ontwikkelingen hebben wij besloten om bij de eerstvolgende verkiezing de regering weg te stemmen. Het heeft namelijk geen zin om respect te geven aan een president, vicepresident en andere regeringsleden, die 0,0 respect tonen voor het volk en alleen maar met zelfverrijking en corruptie bezig zijn. Het is nu zaak om als rechtgeaarde Surinamers er klaar voor te zijn om deze corrupte, onbetrouwbare en onkundige regering bij de eerstvolgende mogelijkheid de laan uit te sturen. Wat ons land nu is overkomen mag zich nooit meer herhalen!
Rodney Cairo
De zoon van het volk – De schreeuwende stem in de woestijn.
Suriname moet winnen. – Wij blijven de situatie meester.
Ik zal strijden tot mijn laatste adem voor land en volk.
