Terwijl Suriname in redelijke mate bezig was om Marrondag te herdenken, is er weer een andere oorlog in de wereld gaande en wel in Israël en Palestina. We komen nog terug op de betekenis van de zeer belangrijke Marrondag in Suriname.
Uit het niets vernamen we uit het nieuws dat de bevrijdingsbeweging Hamas een aanval was begonnen tegen Israël vanuit de Gazastrook. Dat is onderdeel van het grondgebied dat bedoeld is om onderdeel te zijn van de Palestijnse staat, Palestina. Israël is nu een wraakactie begonnen die ervoor zal zorgen dat het Midden-Oosten er anders uit zal zien, volgens de regering van Israël. Dat betekent niets anders dan dat men de twee gebieden waar het Palestijnse volk woont van de kaart zal vegen. Hamas is voor velen in de wereld een bevrijdingsbeweging. Dat is, vooral degenen die menen dat het Palestijnse volk recht heeft op een eigen staat en dat hun land bezet wordt en die tegen de illegale kolonisatie van Palestijns gebied is. In de westerse media is Hamas een terroristische organisatie.
Suriname is lid geworden van de OIC die uitgaat van het bestaansrecht en zelfbeschikkingsrecht van het Palestijnse volk. De OIC heeft in haar Statuut staan dat de leden (landen) die lid zijn van de OIC, inspanningen zullen plegen om de Palestijnse staat bewaarheid te laten worden. Suriname is lid van de OIC. Waarschijnlijk zal er nog een verklaring van de Caricom komen die naar verwachting neutraal zal zijn, dus die zal oproepen tot een vreedzame beslechting van het geschil en dat de gewelddadigheden ophouden. We zien dat ondanks het bestaan van de VN en daarin ook de Veiligheidsraad, het telkens voorkomt dat oorlogen en daden van agressie plaatsvinden tussen landen en in landen zonder dat ze kunnen ingrijpen. Resoluties van de VN en de Veiligheidsraad worden niet nageleefd en dat gebeurt ongestraft. De Volkenbond opgericht in 1919 was de voorloper van de VN die na de Tweede Wereldoorlog werd opgericht. Wij denken dat na 75 jaar de wereldgemeenschap toe is aan een ander wereldverbond met een ander statuut. De politieke polarisatie heeft vooral de Veiligheidsraad ineffectief gemaakt.
Op 7 oktober 2023 lanceerden Palestijnse militante groepen onder leiding van Hamas een grootschalige invasie tegen Israël vanuit de Gazastrook. De crisis die is ontstaan, vormt een keerpunt in het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat volgde op een gewelddadig jaar waarin de uitbreiding van de Israëlische nederzettingen en het geweld van Israëlische kolonisten tegen Palestijnse burgers plaatsvonden. De vijandelijkheden begonnen in de vroege ochtend met een spervuur van minstens 3.000 raketten tegen Israël en met voertuigen vervoerde Hamas-terroristen invallen op zijn grondgebied. Palestijnse militanten braken ook door de grens tussen Gaza en Israël en drongen zich een weg door de grensovergangen van Gaza, waarbij ze nabijgelegen Israëlische gemeenschappen en militaire installaties binnenvielen en aanvielen, waarbij volgens Israël minstens 1.200 Israëli’s omkwamen.
Sinds het begin van het conflict hebben zich talloze gevallen van geweld tegen Israëlische burgers voorgedaan, waaronder een bloedbad op een muziekfestival waarbij minstens 260 mensen om het leven kwamen. Israëlische soldaten en burgers, waaronder kinderen, werden door Palestijnse militanten gegijzeld naar de Gazastrook.
Na reservisten te hebben opgeroepen en te hebben gewerkt aan het verdrijven van militanten uit getroffen gebieden, nam Israël wraak met luchtaanvallen in de dichtbevolkte Gazastrook, gericht op strategische gebouwen en militaire doelen. Er waren ten minste twintig gemelde gevallen van beschietingen van civiele infrastructuur, waaronder woongebouwen, moskeeën en ziekenhuizen. Volgens de Hamas-regering in Gaza werden binnen de eerste drie dagen minstens 900 Palestijnen gedood bij vuurgevechten en luchtaanvallen, waaronder burgers, en 260 kinderen. Het leger van Israel (IDF) verklaarde dat het “meer dan 1.500 terroristen had gedood”. De VN meldde dat ruim 200.000 Palestijnen, een tiende van de bevolking van Gaza, sinds het begin van de vijandelijkheden ontheemd zijn geraakt. De vrees voor een humanitaire crisis nam toe nadat Israël de voedsel-, water-, elektriciteits- en brandstoftoevoer naar de toch al geblokkeerde Gazastrook had afgesloten.
Opmerkelijk is de uitspraak van de regering van Israël die de Palestijnen en Hamas tegen wie nu wraakacties worden uitgevoerd, beschreef als ‘menselijke dieren’. De minister van Defensie riep op tot meer vernietiging bovenop het enorme aantal luchtaanvallen dat Israël heeft gelanceerd op het door Hamas geregeerde gebied van 2,3 miljoen mensen, als vergelding voor de verrassingsaanval van Hamas dit weekend waarbij meer dan 700 mensen in Israël om het leven kwamen.
Israël heeft zondag formeel de oorlog verklaard aan de militante Hamas-groepering, daarbij verwijzend naar de grote militaire mobilisatie die al bijna 500 mensen in Gaza heeft gedood, waaronder vrouwen en kinderen. Hamas beweert dat het ongeveer 100 gevangenen heeft meegenomen bij de aanslagen. “We vechten tegen menselijke dieren en handelen daarnaar”, zei Yoav Gallant, minister van Defensie. Hoewel het erop lijkt dat Gallant in die opmerking specifiek verwees naar Hamas-strijders, riep de rest van de opmerkingen van de minister op tot verdere onderdrukking van alle mensen in Gaza door hen fundamentele menselijke behoeften te ontzeggen. Het is niet ongebruikelijk dat onderdrukkende regimes taal gebruiken die de onderdrukte bevolking ontmenselijkt om het geweld tegen hen te rechtvaardigen. In het geval van ‘de apartheid van Israël’ zoals internationaal de situatie in Palestina bekend staat, dragen de opmerkingen van Gallant bij aan een sfeer waarin het gemakkelijker is voor anti-Palestijnse individuen en politici – inclusief de huidige extreemrechtse regering van Israël – om mensen in Gaza te beschouwen als minder dan menselijk. En dat ze daarom geen recht hebben op water, voedsel, elektriciteit of een manier om aan geweld te ontsnappen.
Volgens de Verenigde Naties zijn ruim 123.000 Palestijnen hun huizen in Gaza ontvlucht, waar gezinnen al vijftien jaar te kampen hadden met een Israëlische blokkade. Mensenrechtengroeperingen beschouwen Gaza al lang als een feitelijk gevangenis in de open lucht. Hamas beweert dat het zijn aanval heeft gelanceerd als reactie op de decennia van geweld en apartheid waarmee de Palestijnen door de Israëlische regering te maken hebben gehad. Deskundigen uit de regio en het Palestijnse volk zelf hebben opgemerkt, dat het bloedvergieten van dit weekend plaatsvindt in een context van jarenlange bezetting, ontheemding en dood, vooral in Gaza, Jeruzalem en de bezette Westelijke Jordaanoever. Het Israëlisch leger dat goed wordt gesteund door westerse landen als de VS, heeft lange tijd deelgenomen aan het geweld en de ontmenselijking van Palestijnse burgers. Deze zomer hebben twee machtige Republikeinse wetgevers 75 miljoen dollar aan Amerikaanse hulp ingehouden aan de armste Palestijnen.
