Imran Khan is een acteur die de wereld over hem heen heeft laten gaan sinds zijn debuut in Bollywood in de rom-com ‘Jaane Tu… Ya Jaane Na’ uit 2008. Nadat hij in nog veel meer films had gespeeld, waaronder ‘Delhi Belly’ en ‘Mere Brother Ki Dulhan’, nam hij een pauze van het grote scherm en was hij jarenlang weg van het publieke oog. Nu deelt Imran via sociale media regelmatig verhalen en anekdotes over hoe het er vroeger aan toe ging in Bollywood. Op zijn officiële Instagram-account deelde Imran een tijdje geleden een lange notitie waarin hij sprak over de worstelingen die hij doormaakte om een heldenlichaam te krijgen, inclusief het gebruik van anabole steroïden. In een recent bericht schreef Imran Khan, terwijl hij sprak over hoe geobsedeerd hij was door het willen van een dik lichaam, net als zijn mannelijke tegenhangers: “Ik ben altijd mager geweest. Ik ben een van die hyper-metabolische mensen, mijn lichaam verbrandt gewoon alles wat ik consumeer. In mijn late tienerjaren begonnen jongens om mij heen naar sportscholen te gaan en te sporten. Ze begonnen uit te zetten en hun biceps strekten de mouwen van hun T-shirts uit. Ik droeg maat S en mijn mouwen zaten nog los.” Imran Khan vervolgde: “Ik hoefde niet gespierd te zijn om ‘Jai Singh Rathore’ te spelen… maar ik was ervan overtuigd dat ik te mager was, en daarom draagt Jai tijdens Jaane Tu meestal twee lagen kleding. Voor mijn volgende film, ‘Kidnap’, ging ik serieus naar de sportschool en begon mijn reis met bodybuilding. Sprekend over de kritiek die hij kreeg omdat hij een mager lichaam had, vervolgde de ‘Delhi Belly’-acteur: “In de daaropvolgende jaren werd het vormgeven en onderhouden van mijn lichaam onderdeel van mijn levensstijl. Ik trainde regelmatig, maar toch hoorde ik: “Dus… je zult wat dikker worden voordat we beginnen met fotograferen, toch?”; “Je ziet er zwak uit”, “Je ziet eruit als een kleine jongen, niet als een man”, en “De heldin ziet er groter uit dan jij” (au voor ons allebei!). Achteraf gezien denk ik dat ik er goed uitzag… maar op dat moment voelde ik me onzeker. Ik wilde een krachtig, heroïsch lichaam. Dus ik heb nog harder mijn best gedaan.”
