“Toen Jimmy Carter in februari het hospice binnenkwam, vreesde zijn familie dat hij nog maar enkele dagen te leven zou hebben. Acht maanden later zal de 39e Amerikaanse president zijn 99e verjaardag vieren.
Het Carter Center, de mensenrechtenorganisatie gevestigd in Atlanta die de voormalige president samen met zijn vrouw, Rosalynn, kort na zijn vertrek uit het Witte Huis heeft opgericht, grijpt deze gelegenheid aan om hun dankbaarheid te uiten. Carter is nu de langstlevende Amerikaanse president en een pionier op het gebied van mensenrechten, en hij is tevens een Nobelprijswinnaar voor de vrede.
Het Carter Center viert deze gelegenheid op een unieke manier. Meer dan 14.000 mensen hebben verjaardagsberichten en foto’s ingezonden voor een digitaal mozaïek ter ere van het leven en de erfenis van Carter. Dit mozaïek is recentelijk tentoongesteld op beroemde locaties in Atlanta, zoals het Mercedes-Benz Stadion en de Hartsfield-Jackson International Airport.
Dit project heeft duizenden bijdragen ontvangen van mensen over de hele wereld. Jason Carter, de kleinzoon en voorzitter van de raad van bestuur van het Carter Center, zei: “Er zijn zoveel mensen over de hele wereld, door het hele land, en in deze staat die hij heeft beïnvloed. We wilden een manier vinden om dat idee samen te brengen. We delen allemaal deze werkelijk opmerkelijke erfenis op deze manier.”
Dit eerbetoon markeert een prachtig einde aan het lange leven van Carter, dat “tot het einde doorgaat”, aldus zijn zoon. Hij erkent de moeilijke beslissing van Carter om eerder dit jaar naar het hospice te gaan na een reeks gezondheidsproblemen in de afgelopen jaren. In 2015 werd bij Carter een levensbedreigende vorm van kanker vastgesteld die zich naar zijn hersenen had verspreid. Hij versloeg de kanker echter en herstelde later van verschillende valpartijen die hem in 2019 herhaaldelijk naar het ziekenhuis brachten.
“Hij heeft persoonlijk vele uitdagingen overwonnen,” zei Jason Carter.
Ondanks eerdere gezondheidsproblemen heeft Carter vastgehouden aan zijn vrijwilligerswerk bij Habitat for Humanity, maar de voormalige president heeft nu zijn publieke optredens verminderd.”
“Rosalynn Carter kijkt naar haar eigen worstelingen nadat ze in mei de diagnose dementie heeft aangekondigd. Afgezien van een recent verrassingsoptreden bij het jaarlijkse pindafestival in hun thuisstad Plains, Georgia, hebben de Carters de laatste tijd een laag profiel aangehouden.
“Hij is er mentaal nog steeds, maar fysiek ernstig beperkt, denk ik dat dit frustrerend voor hem is gezien de manier waarop hij actief is geweest gedurende de rest van zijn leven”, zei Jason Carter. “Dit is bonus tijd voor ons allemaal.”
De familie van Carter verwachtte niet dat ze de kans zouden krijgen om zijn 99e verjaardag te vieren, en ze plannen om de gelegenheid te markeren met een kleine familiebijeenkomst in Plains. Jason Carter zei dat zijn grootouders wellicht aanwezig zullen zijn op het evenement, maar voegde eraan toe: “Ze zijn niet in staat om echt te feesten zoals voorheen.”
Het intieme familiefeest lijkt passend voor een man die nog steeds in de tweepersoonskamer boerderij woont die hij in 1961 heeft gebouwd. Carter behield altijd zijn bescheiden karakter, zelfs nadat hij de hoogste macht had bereikt, wat hem geliefd maakte bij velen door de jaren heen. In 2017 ging een video van Carter die iedereen de hand schudde op zijn commerciële vlucht naar Washington viraal.
“Hij heeft een enorme erfenis, zowel als president als daarna,” zei Jason Carter. “Maar hij heeft ook zijn identiteit en nederigheid behouden, waardoor hij benaderbaar blijft.”
Mensen die zich nog steeds verbonden voelen met Carter kunnen nu helpen zijn erfenis vorm te geven via het mozaïekproject. In hun berichten leggen bewonderaars van Carter uit hoe zijn beleid hen in staat heeft gesteld om naar de universiteit te gaan, het Amerikaanse staatsburgerschap te verkrijgen, of gewoon meer gemotiveerd zijn om hun burgerplichten te vervullen.
“Een vrouw genaamd Cathee schreef: ‘Jij was de eerste persoon waarop ik heb gestemd. Je bent een rolmodel voor ons allemaal.'”
“Een man genaamd Dave zei in zijn boodschap aan Carter: ‘Moge je hart gevuld zijn met de warmte van de liefde die je hebt gegeven, de hoop die je hebt geïnspireerd, en de vriendelijkheid die je hebt getoond. Jouw nalatenschap is een baken van licht en een bewijs van jouw empathie.'”
De kwestie van Carters nalatenschap is de afgelopen jaren veel besproken. Nieuwe biografieën hebben de beoordelingen van Carters presidentschap herzien, dat eindigde na slechts één termijn te midden van een recordhoge inflatie en de gijzelingscrisis in Iran. In maart publiceerde The New York Times een rapport waarin werd gesuggereerd dat een van de politieke bondgenoten van Ronald Reagan, de voormalige gouverneur van Texas, John B. Connally Jr., werd verleid om de gijzelingscrisis te verlengen in een poging om Carters herverkiezingscampagne in 1980 te saboteren.
In plaats van zorgvuldig gemaakte necrologieën geschreven door journalisten of politieke experts, biedt het mozaïek getuigenissen van gewone burgers van het land dat Carter ooit leidde en de wereld die hij wilde verbeteren.
“Het is eigenlijk, denk ik, fundamenteel een verhaal van gewone mensen die dingen doen die een verschil maken in hun eigen leven en in hun gemeenschappen,” zei Jason Carter.
Jimmy Carter, geboren in 1924 in een huis zonder sanitair in een stad met slechts 600 inwoners, was ooit zelf een gewoon mens.
“Gewone mensen in kleine steden of kleine gemeenschappen zijn degenen die de wereld transformeren,” aldus Jason Carter. “Ze zijn degenen die de erfenissen vormen die we hebben.”( The Guardian)
