Suriname bevindt zich op het punt van een verontrustende en kostbare ontwikkeling: het verlies van een prestigieuze erkenning, namelijk de notering op de “World Heritage List” van de UNESCO. Deze dreiging komt voort uit het omstreden project genaamd “Bouw Nieuwe Vergaderzaal voor de DNA,” waarvoor onlangs een uitvoeringscontract is ondertekend met een bouwbedrijf.
Als voormalig ondervoorzitter van de Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES), lid van ICOMOS (International Council on Monuments and Sites), en een van de pioniers die heeft bijgedragen aan de nominatie van Suriname op de Werelderfgoedlijst, voel ik het als mijn plicht om te waarschuwen dat het voorgestelde ontwerp voor dit nieuwe gebouw volledig in strijd is met de specifieke eisen die zijn vastgelegd voor bouwprojecten in onze beschermde historische binnenstad en aangrenzende bufferzones, zoals vastgelegd in de Monumentenwet van 2002 (S.B. 2002 no 72).
ICOMOS, als de toezichthouder van UNESCO, rapporteert jaarlijks aan deze internationale organisatie over de conditie van historische erfgoedzones. Het is dan ook uitermate verontrustend dat ondanks het dringende advies om niet door te gaan met dit bouwplan, Suriname vastberaden kiest voor een koers die vergelijkbaar is met wat Duitsland is overkomen met de verwijdering van het historische “Dresden Elbe Valley” van de UNESCO Werelderfgoedlijst, vanwege de bouw van een vierbaansbrug in het hart van het culturele landschap.
Aangezien de locatie van dit bouwwerk zich precies in het centrum van het historische en meest waardevolle erfgoedgebied van Suriname bevindt, zal dit onvermijdelijk leiden tot verwijdering van Suriname van de UNESCO Werelderfgoedlijst, zoals eerder is gebeurd in Duitsland.
De gevolgen van deze verwijdering zullen buitengewoon ernstig zijn, met onder andere een afname van het toerisme, het verlies van donaties en financiële steun voor restauratieprojecten, en het ontbreken van beschermende maatregelen voor het behoud van het monumentale erfgoed, wat het unieke cultuurhistorische karakter van de binnenstad in gevaar brengt.
Het is belangrijk op te merken dat sinds de nominatie van Suriname op de Werelderfgoedlijst al circa 25 miljoen Amerikaanse dollars aan donaties zijn ontvangen voor het behoud van dit cultureel erfgoed. Onlangs nog benadrukte de minister van Onderwijs terecht en met heel veel trots de recente vermelding van “Jodensavanna” op de Werelderfgoedlijst. Het doorgaan met de bouw volgens het voorgestelde, door alle relevante instanties afgewezen ontwerp voor een nieuwe vergaderzaal voor de Nationale Assemblee zal dan ook ongetwijfeld dit alles in gevaar brengen. Daarom doen we een dringend beroep op de minister van Onderwijs en Cultuur om een einde te maken aan het voorgenomen bouwproject volgens het afgewezen ontwerp.
Het is volstrekt onbegrijpelijk dat, ondanks herhaaldelijke afwijzingen van het ontwerp van dit gebouw door zowel ICOMOS als de Bouw Commissie van het ministerie van Openbare Werken, de verantwoordelijke en adviserende organen van UNESCO, er toch besloten is om dit afgewezen bouwplan moedwillig door te zetten.
Ir. Ing. Dayanand Mungra
(Over Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES):
Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname is een non-profitorganisatie die zich inzet voor het behoud en de bescherming van het historische erfgoed van Suriname. De stichting werkt nauw samen met internationale organisaties zoals ICOMOS en UNESCO om de rijke geschiedenis en cultuur van Suriname te behouden voor toekomstige generaties.)
(Foto: Een 3-D impressie van wat het nieuwe gebouw van de DNA moet worden. Dit gebouw voldoet volgens de ICOMOS o.a. niet aan de overheersende karakteristiek van de historische bebouwing in de binnenstad.)
