De aankondiging van de hoofddirecteur van TotalEnergies dat hij naar Suriname kwam, met “goed nieuws” over hun olieprojecten, zorgde bij velen voor grote spanning. De mededeling dat TotalEnergies in 2028 met de olieproductie zal starten is dan ook zeker heel hoopgevend voor de toekomst van Suriname. Echter, terwijl er enerzijds een hoerastemming bij de President, zijn regeerteam en andere politici heerst, blijkt anderzijds dat de bevolking nog steeds geen vertrouwen heeft in een spoedige lotsverbetering.
Ondanks de vele beloften van de president, is er nog steeds geen licht zichtbaar in de tunnel, dat er verlichting zal komen op het sociaal, maatschappelijk en financieel vlak. Het spreekwoord “terwijl het gras groeit, sterft het paard“ komt hier wel goed van pas. Terwijl de top van de piramide nog steeds flink profiteert van de belastinginkomsten en de opbrengsten uit onze natuurlijke hulpbronnen, alsook zich alle luxe kan veroorloven, heeft de samenleving het moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen.
Ongeacht de route die straks zal worden gevolgd, is het daarom onvoorwaardelijk geboden dat de olieopbrengsten en royalty’s van zowel de Staat als Staatsolie, die overigens nog ver in het verschiet liggen, niet ondoelmatig en verkwistend worden ingezet; nog minder mogen deze middelen worden ingezet voor populistische projecten, om a la dol met grote delegaties te gaan reizen, in dure dienstauto’s te gaan rijden, het ondoelmatig benoemen van commissies en projectgroepen, alsook het accommoderen van vrienden, families en partijloyalisten.
Ter overdenking.
President Santokhi is dolenthousiast en belooft dat Suriname nu een mooie toekomst tegemoet gaat, met een economisch hervormingsbeleid, dat vruchten begint af te werpen; hopelijk is de president zich ervan bewust en eens met de directeur van Staatsolie, “dat we voorzichtig moeten omgaan met de te vergaren rijkdommen en het geld zeker niet moeten uitgeven, voordat we het hebben verdiend en vooral niet te veel moeten uitgeven”. Diverse voorbeelden uit de wereld moeten een vingerwijzing zijn voor onze bestuurders, om de huid duur te verkopen. We kunnen zeker leren van de ervaringen van Venezuela, waar slecht beheer van de olieopbrengsten het land in diepe ellende hebben gestort en Nigeria, waar grote diamantvoorkomens niet in welvaart hebben geresulteerd. Ook in Suriname hebben we mogen ervaren dat projecten, als gevolg van slecht beheer en beleid, te gronde zijn gegaan; we hebben echt geen behoefte meer aan deals en misstanden, die ons nog steeds achtervolgen, zoals: Surfin, HPSG, Blauwmeer et cetera.
Port of Nickerie .
Volgens president Santokhi, die het officiële startsein in november 2022 gaf voor de aanleg van een nieuwe diepwaterhaven, De Port of Nickerie, is deze haven zeer belangrijk voor een grotere strategische ontwikkeling en zou het Amerikaanse bedrijf Phoenix Development Holding Company (LLC / PDC) enkele miljarden US daarin investeren. Na het startsein, kregen de initiatiefnemers een terrein van liefst 1500 ha toegewezen, om de voornoemde haven te ontwikkelen.
Onverminderd de zeer hoge verwachtingen, lijkt dit project helaas te gaan mislukken; vooralsnog is er weinig tot niets te merken van zelfs enigerlei initiële activiteiten en is er ook geen projectplan en ontwerp voor handen. Zelfs voor de vertegenwoordiger van PDC (Phoenix…) in Suriname, Vidjai Doerga, die dit project promoot, is het nog steeds onduidelijk van waar al de benodigde miljarden zullen worden gehaald!
Nu de heer Patrick Pouyanne, van TotalEnergies, enerzijds heeft aangegeven dat pas vanaf 2028 ongeveer 700 miljoen vaten aardolie zal worden verwerkt en anderzijds dat er momenteel onvoldoende voorraad gas is om winstgevend te exploiteren, alsook dat een eventuele samenwerking met Guyana op dit gebied voorlopig ook niet mogelijk is, is het welslagen van dit project vanzelfsprekend veel verder van huis geraakt!
Dat Suriname een olierijke en welvarende toekomst tegemoet gaat, valt anno 2023 zeker niet meer in twijfel te trekken. Weliswaar moet serieus worden gewaakt, dat deze aan ons land en volk toekomende rijkdommen niet valselijk worden ingezet, tijdens de propagandacampagnes tot de verkiezingen van 2025. Politieke partijen en politici zullen zeker niet ervoor schromen om, als valse profeten, te verkondigen, dat het leed van de bevolking eindelijk zal worden gelenigd. De Surinaamse gemeenschap moet echter niet uit het oog verliezen, dat het nog enige jaren gaat duren, eer de olieproductie definitief operationeel gaat worden.
Tenslotte zij nadrukkelijk opgemerkt, dat welke regering dan ook in 2025 aan de macht komt, ermee rekening dient te worden gehouden, dat het belang van land en volk voorop gesteld dient worden en dat de olieopbrengsten ook ons nageslacht ten goede dienen te komen.
Suriname voorwaarts!
Roy Harpal.
