Investeerders zijn niet erg enthousiast om naar Suriname te komen, en dit nieuws brengt een golf van emotie teweeg. De redenen achter deze terughoudendheid hebben echter niets te maken met de huidige regering.
Het land heeft een bloedig gewelddadig verleden gekend, waarbij elke democratische norm opzij werd geschoven en het rechtssysteem zwaar werd aangetast. De kansen en mogelijkheden die Suriname biedt, zijn vergelijkbaar met die van andere landen, en soms zelfs goedkoper.
Maar helaas maakt de zwakke infrastructuur en een gebrek aan geschoolde arbeiders de landbouwsector een uitdagend terrein om in te investeren.
Daarnaast vormen beperkte verzendverbindingen een struikelblok bij het vinden van exportroutes vanuit Suriname.
Investeerders richten hun aandacht echter wel op schaarse grondstoffen zoals goud en olie, die wereldwijd in waarde blijven stijgen. Dit zijn de momenten waarop we hen wel naar Suriname zien komen.
Het is een bittere realiteit dat deze bedrijven vaak lak hebben aan democratische normen en de rechtsstaat. Ze opereren ergere landen met nog minder gunstige omstandigheden en vinden hun weg soms via “omkoping”.
De wereldwijde concurrentie is hevig en investeerders zoeken naar veiligere havens om hun financiële middelen in te zetten.
Uiteindelijk willen investeerders winst maken en hun risico beperken. Dit is een harde en emotionele waarheid voor Suriname, een land dat vol mogelijkheden ligt, maar geplaagd wordt door haar verleden en huidige uitdagingen. Het is een klok die tikt en het is aan de regering om de investeerders te overtuigen dat Suriname een veilige en winstgevende bestemming is voor hun kapitaal.
