“De hoofdpijn van dagelijks uitgeven aan vervoerskosten is er nu niet. Maar zodra de school van start gaat is het wel anders.” Een paar ouders geven tijdens een gesprek met Dagblad Suriname aan, dat zij nu eigenlijk al stressen en niet weten hoe zij het gaan doen met de vervoerkosten. “Dagelijks een bus pakken, zorgen voor brood en lekkers gaat heel zwaar zijn voor iemand die weinig verdient”, zegt een vrouw.
Zij geeft aan dat zij slechts SRD 3.000 ontvangt. Uit mijn salaris moet ik als het ware zoveel dekken, de huur van SRD 4.000, vaste lasten van in totaal 2.000, privékosten van ongeveer 2.000, voedingskosten die op SRD 5.000 bijna komen en vervoerskosten ook erbij. Hoe doe ik dat”, vraagt de vrouw zich af.
Purel, die zijn eigen vervoer heeft, geeft aan dat hij zijn borst nat gaat moeten maken wanneer de school begint. “Ik ga veel meer moeten tanken wanneer de school begint. Voor ouders is het belangrijk dat hun kind op school wordt gezet en dus genieten van educatie, maar dat gaat toch moeilijk. Met de verhoogde benzineprijs kan je niet veel bewegen”, zegt Purel.
“Ik ga dagelijks vroeg van huis moeten om de kinderen af te zetten, weer naar het werk te rijden en dan terug naar school rijden, de kinderen halen en thuis afzetten. Daarna weer naar het werk rijden en later naar huis, dat gaat me een dagelijkse stress worden. Maar als ouder kan je het niet anders doen.”
Ismael stelt, dat hij het iets makkelijk heeft, maar dan nog uit moet geven. “Een betrouwbare schoolbuschauffeur gaat mijn jongen halen en zegt hem weer af. Het is gemakkelijk, maar de kosten daarvan zijn intussen ook gestegen. Maar, als ouder ga ik het moeten betalen, het bespaart mij aan de ene kant veel en ik kan ook mijn zaken gerust doen”, aldus Ismael.
Armand, die een busje rijdt, geeft aan dat hij al jaren kinderen naar school brengt en weer thuis afzet. “De benzineprijs klimt vaak, dus ik ga mijn prijzen ook aan moeten passen. Maar. de veiligheid blijft gegarandeerd, daarmee maak ik geen grappen. Je hebt ouders die het zich niet meer kunnen permitteren, maar er kan alsnog gesproken worden. De ouders hoefden niet in één keer de kosten te voldoen, maar in termijnen. Het is handig voor de ouder en ik heb op zo een manier ook op tijd geld op zak om zaken te doen en te tanken. Uitgeven aan vervoer gaat vaak moeilijk zijn, maar als wij het makkelijk kunnen maken voor elkaar grijpt ik de kans wel”, zegt Armand.
TM
