Voor de Indiase regering is het doden van een Indiase burger, tijdens het proces in India, een ernstige fout. Het is nog erger als dit niet alleen buitenrechtelijk, maar ook extraterritoriaal gebeurt. Maar een Canadese burger in Canada vermoorden, brengt de zaken naar een geheel nieuw niveau. Dit is niet wat je verwacht van een democratie, vooral niet van de grootste ter wereld. Zelfs China is niet zo ver gegaan.
We weten nog niet zeker welke betrokkenheid, indien aanwezig, de Indiase overheid heeft bij Khalistan, zowel in eigen land als in het buitenland. Critici, zowel hier als in Canada, zijn bezorgd dat sommige politici geweld en terrorisme zouden kunnen rechtvaardigen, zelfs voor een bescheiden meningsverschil, vooral als er steun is.
En toch, ongeacht dit onderscheid, is het irrelevant in de meeste contexten. Ongeacht of de heer Nijjar slechts een Sikh-separatist was of, zoals India beweert, een terrorist, hij was een Canadese burger en had recht op bescherming onder het Canadese recht. De Indiase regering had geen recht om hem te doden of hem schade toe te brengen, waar dan ook – niet in India en zeker niet in Canada.
Het is de verantwoordelijkheid van de Indiase regering om volledig mee te werken aan het onderzoek naar de moord op de heer Nijjar. Op zijn minst zou Canada officieel zijn betreuren, zoals de premier heeft voorgesteld.
India is strategisch belangrijk voor het Westen, vooral als tegenwicht voor China. We hebben beperkte invloed op India en veel redenen om goede betrekkingen te onderhouden. India onder premier Modi beweegt mogelijk richting autoritarisme, maar het lijkt niet op de brutale dictaturen van China of Rusland en verdient nog steeds diplomatieke inspanningen om het in toom te houden.
Maar ondanks het strategische belang van India heeft Canada een nog groter belang bij het verdedigen van zijn soevereiniteit en het beschermen van zijn burgers. Er moet een prijs worden betaald voor de moord op de heer Nijjar, en deze moet streng zijn, zodat andere landen niet worden aangemoedigd om soortgelijke acties te ondernemen. Een uitgewezen diplomaat is niet genoeg. Er moeten effectieve maatregelen worden genomen, in overeenstemming met onze bondgenoten, om recht te doen aan deze situatie.
Dit is echter geen eenvoudige zaak. Er is ook de noodzaak om vrede in eigen land te behouden. Veel Sikh-Canadezen zullen geschokt zijn door de moord op de heer Nijjar; sommigen zullen boos zijn en anderen kunnen in de verleiding komen om represailles te nemen. Het risico van etnisch en sektarisch geweld in Canada is reëel en moet koste wat kost worden vermeden. Het is bemoedigend om te zien dat zowel de premier als de oppositieleider zich hierover eensgezind hebben uitgesproken. Rechtvaardigheid is het voorrecht van de staat, beheerd via een eerlijk proces volgens de wet, en niet door vigilantes – zelfs niet door staatsburgerwachten.”
ANDREW COYNE
