Er is in DNA een heleboel kritiek geuit op het fenomeen van kansspelen in Suriname. Er zijn 3 wetten die worden gewijzigd en de voornaamste doelstelling zou zijn het in lijn brengen van wetgeving tegen witwassen en financiering van terrorisme oftewel het National Risk Assessment (NRA). De NRA heeft te maken met het zichtbaar maken van geldstromen en het voorkomen. Er zijn meer dan 900 retailers, houders van licenties, die kansspelen in Suriname opereren landelijk. Deze retailers hebben allemaal een digitaal systeem. Er zitten gegevens in het systeem met betrekking tot het aantal aankopen en de omvang van de verkopen. Het is heel gemakkelijk om na te gaan hoeveel inkomsten er zijn en hoeveel winsten er worden gemaakt. Nu blijkt uit de woorden van het DNA-lid Jogi dat de retailers geen belasting betalen, omdat het niet duidelijk zou zijn wat de winsten en de inkomsten zijn. In DNA bleken de leden niet op 1 lijn te zitten met betrekking tot vrijstelling van BTW voor bijvoorbeeld agrariërs. DNA-leden zouden willen dat er incentives zouden worden gegeven aan betting verkopers. DNA-leden zijn het daarover niet eens. Meerder leden zijn terecht van oordeel dat er teveel gokmogelijkheden zijn in het land. Er is een voorsteel om 2 mogelijkheden per ressort te hebben. De wijzigingen die gisteren in DNA zijn aangeboden , zijn niet verwelkomd door verschillende DNA-leden. Er zouden op het laatste moment veel wijzigingen zijn aangeboden die bedoeld zijn om de ondernemers in de gokwereld en de retailers van dienst te zijn. Er is voorts in DNA in twijfel getrokken of met het terugbrengen van het aantal retailers het aantal arbeidsplaatsen zou afnemen. Er zijn geen cijfers als zodanig, maar aan de meer dan 900 retailers zouden niet veel arbeidsplaatsen zijn verbonden. Het limiteren van het aantal gokplaatsen zou geen invloed hebben op de werkgelegenheid. Ook is in twijfel getrokken dat het limiteren van retailers geen invloed zal hebben op ondernemers. In DNA is ook aangegeven dat burgers in plaats van arbeid te verrichten, rondhangen bij retailers en wachten op hun resultaat. Zo zouden ondernemers een tekort hebben aan werknemers, omdat mensen niet steeds werken, maar werken om te gokken. In DNA is voorgesteld dat om aan de behoefte van werkgevers te voldoen, de regering maatregelen moet treffen om het gemakkelijk te maken om vreemdelingen in Suriname in te voeren op bijvoorbeeld in de landbouwsector te werken. We voelen zeker wat DNA aangeeft, maar er moet wel ervoor gewaakt worden dat er geen misbruik gemaakt van vreemdelingen uit bepaalde landen. Dat gebeurt wel in vee landen. Opmerkelijk waren wel de voorbeelden die in DNA zijn aangehaald met betrekking tot uitspattingen. Zo zouden 2 scholieren al hun gelden hebben vergokt en schulden hebben gemaakt. Dat leidde ertoe dat ze ook nog van hun ouders zijn gaan stelen. Ook dit geld werd vergokt en zouden de jongeren zelfmoord hebben gepleegd. Verder is weer een voorbeeld uit Saramacca zijn aangehaald waarbij een vader alle vergokte en uiteindelijk van de brug te Uitkijk zelfmoord heeft gepleegd. Ook is een geval aangehaald waarbij een werknemer SRD 50.000 van zijn werkgever heeft gestolen en alles zou hebben vergokt. Het is door de veelheid aan reacties in DNA duidelijk dat de verschillende vormen van gokken in Suriname, eerst gemeengoed, een normale zaak en daarna nu een maatschappelijk probleem is geworden. Burgers raken veel geld kwijt in het goksysteem dat fysiek bij betting kantoren plaatsvindt en ook op de mobiel en in de computer. Er zijn geen exacte cijfers bekend, maar menig Surinamer schaamt zich niet om openlijk vast te zitten, eigenlijk verslaafd te zijn, aab kansspelen. Men schaamt zich niet omdat veel Surinamers in die situatie zitten. De gokverslaving is zeer waarschijnlijk op brede schaal in Suriname aanwezig en alle bevolkingsgroepen zouden in mindere of meerdere mate daar slachtoffer van zijn geworden. Het heeft te maken met het gemak waarmee gegokt kan worden. Binnen de families en de gezinnen zijn er geen mechanismen aanwezig om mensen van het gokken af te houden. Er zijn ook veel buitenlanders met Surinaamse roots die, indien ze in Suriname zijn, ook gaan gokken bij de bettingkantoren. Er is in DNA aangegeven dat het systeem van het aanmelden van ogenschijnlijke gokverslaafden nog geen ingang in Suriname heeft gevonden. Er is tijdens de behandeling van de 3 wetten het een en ander gesteld met betrekking tot het functioneren van de Gaming Board. Wij vinden dat dit weer het voorbeeld is van een bij wet ingestelde autoriteit die zogenaamd onafhankelijk is maar niets maatschappelijk bijdraagt. Dit orgaan had het als een maatschappelijke en ethische plicht moeten ervaren om maatregelen te treffen of te initiëren bij de regering om de wildgroei en de excessen die gepaard gaan met verslaving tegen te gaan. De Board heeft geen menselijk gezicht en heeft daarom in onze ogen gefaald. Er wordt altijd in DNA gesteld, bij falende instituten, dat er geen middelen aanwezig zijn om het werk te doen, maar de ervaring leert dat dit een dooddoener is. Wanneer instituten falen, dan is het over het algemeen een falen van de specifieke bemensing, de mensen die bij de instituten werken. Een Gaming Board met 23 werknemers is geen kleine organisatie. Wij zijn van mening dat de regering, nu eenmaal gokken als een maatschappelijk probleem is erkend, maatregelen moet treffen zodat mensen van hun verslaving afkomen en dat voorkomen wordt dat meer mensen verslaafd raken. Verder moeten burgers middels programma’s bewust gemaakt worden dat gokken geen middel van bestaan kan zijn.
