Hoewel we ooit ruim 60 hectare aan rijst hebben verbouwd, zijn we in de loop der jaren teruggevallen naar 27 hectare. Hoewel het ministerie van LVV stimulerend werkt, blijft het een raadsel waarom rijstverbouwers hun inzaaivolume niet verhogen. Er is genoeg land beschikbaar. Het lijkt er sterk op dat landgenoten minder interesse tonen in diepgaande investeringen. Het is al lang geleden dat Guyanezen in onze rijstvelden kwamen werken.
Guyana heeft ons voorbijgestreefd op het gebied van rijstproductie en maakt dit jaar een groei van 12% door. In 2022 bedroeg de rijstproductie van het land meer dan 100 miljoen dollar. Ondanks het slechte weer en de berichten over overstromingen dat jaar bedroeg de rijstexport van Guyana ongeveer 185 miljoen dollar. In dat jaar (januari-december) exporteerde Guyana rijst en rijstproducten naar 40 landen. De belangrijkste importlanden waren Jamaica, Trinidad, België, Nederland, Frankrijk, Italië, Polen, Portugal, Spanje, Groot-Brittannië, Colombia, Haïti, Honduras en Venezuela.
In Guyana is rijst een essentiële bron van levensonderhoud. Ongeveer 6.020 boeren produceren rijst in verschillende regio’s in Guyana. Er zijn 43 erkende rijstmolenaars en 22 geregistreerde rijstexporteurs. Rijst draagt bij aan 3,3% van het totale bruto binnenlands product (bbp) van Guyana en 20,5% van het bbp van de landbouw. Deze industrie is momenteel de grootste agrarische subsector in Guyana; het is veruit de belangrijkste gebruiker van bouwland, en duizenden gezinnen zijn er direct en indirect bij betrokken.
Bijna elk seizoen zien we dat er een touwtrekken is tussen de verbouwers en de rijstopkopers. De opkopers, die vaak ook de pelmolen bezitten, willen vaak een lagere prijs, wat nadelig is voor de verbouwers. De verbouwers, vooral de kleinere rijstverbouwers, hebben hun kapitaal geleend van de opkopers of hebben een lening bij de bank. Doordat de opkoper ook de financier is, heeft hij alle touwtjes in handen. De regering moet vaak ingrijpen, wat al snel een politiek steekspel wordt.
De vaststelling van de rijstprijs is al jaren een kwestie van de vrije markt. Vroeger bepaalde de staat de prijs, maar zelfs de boeren zijn overgestapt op vraag en aanbod. Vooralsnog lijkt het weer goed te komen door interventie. Terwijl de opkopers oorspronkelijk tussen de SRD 600 en SRD 700 wilden, is er nu rust en ligt het aanbod op SRD 800.
Hoewel Guyana nu meer ervaring heeft, lijken we achter te blijven in het overnemen van goede praktijken van de Guyanezen. Te vaak wordt er politiek bedreven in de rijstsector, waarbij eigenaren worden verondersteld de politieke koers van het district te bepalen, ook voor hun arbeiders.
