Aan de vooravond van de Surinaamse verkiezingen in 2025 beginnen politieke partijen zich te reorganiseren in een poging om stemmen van kiezers te werven. Er zijn officieus al ruim 25 politieke partijen, waarvan velen wellicht zouden kunnen worden betwist of ze echt bestaansrecht hebben op basis van het aantal stemmen dat ze in het verleden hebben behaald. Het blijkt, dat iedereen die een buslading mensen kan mobiliseren, gelooft dat ze een verkiezing kunnen winnen. De pijnlijke waarheid komt echter pas na de verkiezingsuitslag naar voren, wanneer deze partijen tot de realisatie komen dat hun aspiraties ver overtroffen zijn door de werkelijkheid.
Nieuwkomers overwegen nu om bundelkrachten samen te voegen, in de hoop zo de gevestigde grote partijen te kunnen verslaan. Maar zelfs hier zijn ernstige obstakels aan verbonden. De neofieten missen vaak de noodzakelijke maatschappelijke kennis en voldoende draagvlak. Interne conflicten ontstaan zelfs voordat ze een echte start kunnen maken vanwege gebrek aan verenigingszin en overeenstemmende standpunten.
Een significante uitzondering was DA’91, opgericht in 1991. Zij slaagde erin om uit het niets negen zetels te verwerven. Deze prestatie is tot op heden door niemand geëvenaard. De basis voor hun succes lag in hun vermogen om culturele diversiteit binnen hun partij te omarmen en te reflecteren in hun beleid. Maar, zelfs deze partij viel uiteindelijk ten prooi aan interne ruzies en machtsstrijd.
Het lijkt erop dat de nieuwe generatie politieke aspiranten in Suriname de geschiedenis willen uitdagen en hopen dat ze hun eigen stempel kunnen drukken. Maar, hun kans op succes zal grotendeels afhangen van wat ze hebben geleerd uit het verleden en hoe ze deze lessen toepassen in het heden.
Aldus, terwijl de politieke vernieuwing in Suriname een noodzakelijk onderdeel van democratische groei blijft, moet het worden ondernomen met een gezonde erkenning van het verleden en begrip voor de unieke sociale en culturele dynamiek die het politieke landschap van het land vormen. Enkel door naar het verleden te kijken, kunnen ze sterker en beter worden in het heden en de toekomst.
