Het anno 2023, in uitzonderlijke gevallen, halen van oude koeien uit de sloot, kan hooguit als zinnig worden ervaren, indien het enkel is bedoeld om de samenhang tussen het heden en verleden te belichten. Er kan echter geenszins meer begrip en draagvlak daarvoor zijn, indien de regering dit doet om haar eigen falen geheel of ten dele te verdoezelen. De samenleving smacht, na drie jaar erbarmelijke leefomstandigheden onder de regering Santokhi-Brunswijk, alleen nog maar naar betere en betaalbare leefomstandigheden; er moet thans een maximaal beleid worden ontwikkeld en uitgevoerd, ten gunste van land en volk.
Het is alom bekend, dat de vorige regering een desastreus beleid heeft gevoerd en land en volk in een diepe afgrond heeft doen belanden, maar de huidige coalitiepartijen moeten nu echt ermee ophouden om steeds daarop te blijven hameren en zelf in gebreke te blijven om het tegendeel naar behoren te doen; hebben de huidige regering en politici echt niets anders te verzinnen en te bedenken ?
Al in 2020, heeft de huidige regering de burgers plechtig voorspoed en welzijn beloofd, maar helaas! Legio plannen en wetten, die tot adequate oplossing en drastische verbetering van de schrijnende situatie kunnen leiden, worden kennelijk bewust niet op de agenda geplaatst; initiatiefvoorstellen blijven uit.
Vragen de regering en consorten zich wel in gemoede af, wat het de burgers doet door telkens met het wanbeleid van de vorige regering te worden geconfronteerd, terwijl de huidige regering ook behoorlijk tekort schiet; de huidige coalitiepartners ABOP en PL hebben overigens ook deels geparticipeerd in de eerste regering Bouterse en hebben dus ook mede gezorgd voor de ellende, waarmee de samenleving thans is geconfronteerd. Het is derhalve dringend geboden dat de regering terstond het tij keert en overgaat tot het waarmaken van zowel haar verkieziengsbeloften als wat vertrouwenscheppend in haar samenwerkings- en regeringsverklaring is vervat. Hierbij zal zeker prioriteit gegeven dienen te worden aan de corruptiebestrijding, onderhandse gunningen, het benoemings- en beloningsbeleid, het saneren van het ambtenarenapparaat, aanpakken van het huisvestingsprobleem, het beteugelen van de exorbitante prijzen en valutakoersen enzovoorts.
HET QUORUMSPOOK.
Het niet (mogen of kunnen) doorgaan van DNA-vergaderingen, wegens gebrek aan quorum, is dezer dagen weer actueel geworden; dit fenomeen is inmiddels een slepende kwestie aan het worden en wordt het parlementair gebeuren daardoor ernstige vertraagd, waarbij de behandeling van belangrijke wetten (te lang) op zich laat wachten. Quorum is het minimale aantal DNA-leden, dat aanwezig moet zijn om een vergadering te beleggen en rechtsgeldig besluiten te mogen nemen.
DNA in Suriname telt 51 leden, waardoor er voor een quorum de helft plus één lid nodig is, hetgeen neerkomt op 26 DNA-leden. Vermeldenswaard is dat er in Nederland ook de quorumvereiste geldt, waardoor er van de 150 zetels in de Tweede Kamer, 76 kamerleden aanwezig dienen te zijn om een vergadering rechtsgeldig te beleggen. In de Eerste Kamer dienen 38 leden, van de 75 leden, aanwezig te zijn om een vergadering rechtsgeldig voortgang te laten vinden. In Nederland, blijkt het quorum echter uit het aantal handtekeningen op de presentielijst, waardoor het kan voorkomen dat er feitelijk minder dan 76 c.q. 38 leden aanwezig zijn tijdens de vergadering.
Bij DNA-vergaderingen kan het weleens voorkomen, dat oppositie en coalitie elkaar feitelijk in de weg gaan staan om quorum te bereiken. Betreurenswaardig is het evenwel, dat de huidige coalitie met haar ruime meerderheid niet altijd kan bogen op een meerderheid, tijdens een DNA-vergadering; alle (organisatorische) voorbereidingen en de daarmee gepaard gaande kosten ten spijt.
Deze gang van zaken is een doorn in het oog van menig burger en het is de vraag of men niet voor eens en altijd moet gaan afrekenen met politici, die maandelijks hun schadeloosstelling en toelagen toucheren, doch hun taken verzaken ?
Mogelijk is het de hoogste tijd om het Huishoudelijk Reglement aan te scherpen en de nodige disciplinaire maatregelen in te bouwen. DNA-leden zouden een zeker aantal DNA-vergaderingen verplicht moeten bijwonen om in aanmerking te komen voor de maandelijkse vergoedingen; het is thans dringend geboden, om de kat de bel aan te binden.
Overigens is het alom bekend, dat veel DNA-leden wel quorum komen verlenen als hun (persoonlijke) belangen daarmee gediend zijn. Het ware zeer aan te bevelen, om binnenkort ook af te rekenen met politici en leiders, die hun taken niet serieus nemen en bovendien ook niet berekend zijn voor hun rol en taken; Suriname heeft dringend werkpaarden nodig, in plaats van sierpaarden!
Roy Harpal.
